یک روز عصر در ماه می 2018، یک معلم زیست شناسی دبیرستانی 24 ساله با ماشین خود در خروجی بزرگراه در ریچموند، ویرجینیا تصادف کرد. او برهنه و ظاهراً در ناراحتی روحی از ماشین پیاده شد و چند لحظه روی زمین می پیچید. سپس در حالی که چیزی در دست نداشت، ایستاد، به سمت یک افسر پلیس رفت و پرت شد. افسر به او شلیک کرد و او را کشت.
مرگ مرد جوان، مارکوس-دیوید پیترز، از زمانی که ایروو اوتینو در 6 مارس درگذشت، پس از اینکه نزدیک به 12 دقیقه توسط معاونان کلانتر در بیمارستان روانی در پترزبورگ به زمین چسبانده شد، بارها و بارها در ویرجینیا مطرح شد. به خانواده او و بسیاری دیگر در سراسر ایالت، درگذشت آقای. اوتینو، یک موسیقیدان 28 ساله با سابقه بیماری روانی، ثابت می کند که علیرغم نشانه های افزایش روزافزون بهبود، سیستم سلامت روان ویرجینیا هنوز در نحوه واکنش به افرادی که در پریشانی حاد هستند، به ویژه هنگامی که سازمان های مجری قانون درگیر هستند، عمیقاً ناقص است.
پرنسس بلندینگ گفت: «داشتن یک بحران سلامت روانی نمی تواند حکم اعدام باشد. خواهر پیترز، که برای بهبود سیستم تلاش می‌کرد، اما معتقد است که تغییرات ناشی از مرگ برادرش هنوز ناکافی بوده است. «وقتی کلیه‌های شخصی از کار می‌افتد یا قلبش از کار می‌افتد، او را به زندان نمی‌اندازیم. چرا ما این کار را می کنیم در حالی که مغز آنها به طور معمول کار نمی کند؟
آقای. مرگ اوتینو دقایقی پس از اینکه معاونان کلانتر او را به بیمارستان مرکزی ایالتی آوردند، در یک الگوی تیره و تار قرار می گیرد که به سال ها قبل برمی گردد، که در آن تراژدی مربوط به فردی که بیماری روانی دارد، وعده های تغییر را القا می کند تا اینکه تراژدی بعدی نشان می دهد که تغییرات چقدر کوتاه بوده اند.
تیراندازی دسته جمعی در ویرجینیا تک در سال 2007 توسط مرد جوانی با سابقه مشکلات روانپزشکی، درخواست‌های فوری برای سرمایه‌گذاری بیشتر در طرح‌های بهداشت روانی را برانگیخت، اما رکود اقتصادی که اواخر همان سال آغاز شد، بسیاری از بودجه‌ای را که ایالت برای آن اختصاص داده بود تمام کرد. انفجار خشونت در خانواده یک قانونگذار ایالتی در سال 2013 منجر به بازنگری اساسی در نحوه واکنش مقامات به افرادی شد که دوره‌های حاد روانپزشکی را تجربه می‌کنند، اما این همه‌گیری بسیاری از مشکلاتی را که آنها طراحی شده بودند تشدید کرد.
کریگ دیدز، سناتور ایالتی، که پس از اینکه پسر 24 ساله‌اش در خانه‌اش مورد حمله قرار گرفت و تقریباً کشته شد، برای اصلاح زیرساخت‌های بهداشت روانی ویرجینیا تبدیل به یک جنگجوی صریح برای اصلاح زیرساخت‌های بهداشت روانی ویرجینیا شد، گفت: ما تغییرات زیادی ایجاد کردیم. مبتلا به اختلال دوقطبی تشخیص داده شد و بعداً با خودکشی درگذشت. سپس همه‌گیری همه‌کاری را که ما انجام می‌دادیم تضعیف کرد.»
ما کارگران را از دست دادیم و در سراسر جمعیت دچار بحران‌ها و مسائل بهداشت روانی شدیم، بنابراین نیاز به شدت افزایش یافت. اعمال گفته شد.
مرگ مرد جوان بیمار روانی در سال 2017 که ماه‌ها در سلول زندان در انتظار تخت بیمارستان بود، به انبوهی از لوایح منجر شد و قانونگذاران ایالتی متعهد شدند که هر کاری می‌توانند انجام دهند تا حوادث مشابه دیگر تکرار نشود. به اندازه کافی، همانطور که آقای مرگ اوتینو نشان داده شد، آنها هنوز در حال وقوع هستند.
آقای دکتر گفت: این بار ما را ناامید نکنید. برادر اوتینو، لئون اوچینگ، در یک کنفرانس خبری روز چهارشنبه در کلیسایی در ریچموند. بعد از این دیگر به ایرووی دیگری نیاز نداریم.
در ساعات اولیه آقای. در مواجهه مرگبار اوتینو با مقامات، نشانه هایی وجود داشت که سیستم بهتر از گذشته کار می کرد.
پس از اینکه پلیس در هنریکو، یکی از حومه‌های ریچموند، در صبح روز 3 مارس در خانه‌ای که او با مادرش مشترک بود حاضر شد، ابتدا آقای دکتر را قرار دادند. اوتینو پس از اینکه همسایه گزارش داد که فکر می‌کند قصد دارد خانه‌اش را دزدی کند، اوتینو دستبند زده و آماده دستگیری او شد. اما در نهایت پس از اینکه مادرش، کارولین اوکو، از آنها درخواست کرد و توضیح داد که او دچار یک بحران روانی است و به کمک نیاز دارد، تسلیم شدند.
به گفته پلیس، پاسخ آن روز شامل یک تیم مداخله در بحران، متشکل از افسران آموزش دیده برای رسیدگی به موارد حاد سلامت روان بود. آقای. اوتینو با آمبولانس به یک “مرکز دریافت بحران” تعیین شده در یک بیمارستان محلی نزدیک منتقل شد. در مصاحبه ای در روز دوشنبه، خانم اوکو گفت که در آن لحظه او احساس اطمینان کرد که قرار است تحت درمان قرار گیرد.
اما در توالی هنوز مبهم وقایع پس از آن، به نظر می رسید همه چیز به اشتباه پیش می رفت. در بیمارستان، خانم اوکو گفت که وقتی از او خواست پسرش را ببیند بارها با او مخالفت کردند. او به خاطر می‌آورد: «به یک دکتر گفتم: «می‌توانی مداخله کنی؟» دکتر دستانش را بالا انداخت و گفت: «این پلیس است.» او گفت: حوالی ساعت 9 شب، شخصی در بخش پذیرش نزدیک شد و به او گفت که پسرش را به زندان شهرستان برده‌اند.
آقای. اوتینو همان شب به حمله به افسران مجری قانون و رفتار بی نظم در محوطه بیمارستان متهم شد. او آخر هفته را در زندان گذراند. مارک کرودیس، وکیل مدافع خانواده، گفت که آنها هیچ نشانه ای مبنی بر اینکه او در این مدت دارو دریافت کرده یا توسط پزشک ویزیت شده است، ندارند.
آقای. کرودیس گفت که هنوز مشخص نیست که چگونه تصمیم گرفته شده است که آقای گل را بفرستد. اوتینو به بیمارستان دولتی مرکزی. مادرش گفت که او صبح روز دوشنبه در جلسه محاکمه از زندان از طریق ویدئو ظاهر شد. در ویدئوی نظارتی از زندان که روز چهارشنبه توسط دادستان محلی منتشر شد، آقای. اوتینو را می توان در یک سلول کوچک در بعدازظهر دوشنبه، ساعاتی پس از جلسه دادگاه دید. زمانی که گروهی از معاونان کلانتر به سمت او هجوم می آورند و بر او چیره می شوند، به نظر می رسد که او تا حدی برهنه و در مضطرب است. آنها جسد لخت او را به یک ون می برند، که او را به بیمارستان دولتی مرکزی، حدود 50 مایل دورتر می برد.
آنجا، در اتاق پذیرش، آقای. اوتینو به زمین چسبانده شد تا به گفته دادستان، او بر اثر خفگی درگذشت. هفت معاون کلانتری و سه کارمند بیمارستان که در بخش امنیتی کار می کردند به قتل درجه دو متهم شدند. برخی از وکلای متهمان در جلسات رسیدگی به وثیقه استدلال کرده‌اند که موکلانشان با آقای دکتر درگیر بوده‌اند. اوتینو که می گفتند جنگجو شده بود.
سیستم های بهداشت روان ناکافی در سراسر کشور تقریباً یک سوم از 14 میلیون آمریکایی را با بیماری های روانی شدید بدون درمان و بقیه را با گزینه های محدودی مواجه کرده است. وزارت دادگستری تحقیقاتی را در تعداد انگشت شماری از ایالت ها دنبال می کند و بررسی می کند که آیا آنها افراد زیادی را در بیمارستان بستری می کنند که می توانند از اقدامات کمتر شدید سود ببرند.
کمبود منابع ناشی از تلاش سراسری در دهه 1960 برای غیر نهادینه کردن افراد از بیمارستان‌های بزرگ و انبار مانندی است که به کانون بی‌توجهی و سوء استفاده تبدیل شده بودند. ایالت ها بیمارستان ها را برچیدند، اما تقریباً هیچ چیزی به جای آنها ساختند، و دهه ها بعد، زندان ها و تعداد کمی از بیمارستان های دولتی عملاً به مسکن افرادی تبدیل شدند که نیاز به درمان حاد دارند.
12 مرکز روانپزشکی ایالتی ویرجینیا برای پاسخگویی به تقاضا برای مراقبت تلاش کرده اند. در ژوئیه 2021، پنج نفر از آنها – از جمله بیمارستان دولتی مرکزی، جایی که آقای. اوتینو درگذشت – پذیرش جدید را به دلیل کمبود تخت و کارکنان موقتاً متوقف کرد.
کمبودهای مداوم، مسئولیت بیشتری را بر دوش تعدادی از مقامات، از جمله ادارات اجرای قانون و بهداشت عمومی، برای پاسخگویی به بحران‌های روانی حاد، بدون تصور روشنی از اینکه چه کسی مسئول است، گذاشته است.
مشخص نیست که آیا خطوط مبهم قدرت عاملی بوده است که آقای. اوتینو در شب 3 مارس، ساعاتی پس از ورودش، از بیمارستان اجتماعی منتقل شد و برای چند روز آینده در سلولی زندانی شد – حرکتی که ممکن است فروپاشی روانی او را تشدید کرده باشد. سناتور ایالتی جان ادواردز، که از قانونی در سال 2009 حمایت می کرد که تشکیل تیم های مداخله در بحران را در ویرجینیا رسمیت می داد، گفت: اما پاسخ به ناراحتی روانی او به نظر می رسد که پروتکل های موجود در قانون را نادیده می گیرد.
ما قوانین کافی برای جلوگیری از وقوع چنین اتفاقاتی داشتیم. ادواردز گفت. اما ما بیشتر در مورد آنچه اتفاق افتاده است خواهیم فهمید و شاید کاری وجود داشته باشد که بتوانیم وضعیت را در آینده بهبود بخشیم.”
خشم از مرگ آقای پیترز که سیاه پوست بود، در تظاهرات عدالت نژادی محلی در تابستان 2020 شرکت کرد. پس از پایین انداختن مجسمه رابرت لی از پایه آن در ریچموند، معترضان به طور غیررسمی نام میدان را به «محفل مارکوس-دیوید پیترز» تغییر دادند.
پس از مرگ وی، خانم بلندینگ که در سال 2021 در ویرجینیا به عنوان نامزد حزب ثالث برای فرمانداری نامزد شد، برای ایجاد تیم هایی از جمله متخصصان سلامت روان برای پاسخگویی به افراد مبتلا به ناراحتی روانی تلاش کرد. نسخه ای از ایده او به قانون تبدیل شد: یک سیستم انتخاب برای شهرستان ها برای داشتن متخصصان بهداشت روان و همتایان آموزش دیده افسران اجرای قانون که به شرایط اضطراری رفتاری رسیدگی می کنند.
اما قانون که مارکوس آلرت را به نام برادرش نامگذاری کرد، “خیلی ضعیف” نوشته شده بود. بلندینگ گفت و افزود که قانون به افسران این امکان را می دهد که در رسیدگی به چنین بحران هایی بدون هیچ گونه پاسخگویی آنها پیشقدم شوند.
خانم “هیچ یکنواختی” در مورد زمانی که مجریان قانون یا متخصصان بهداشت روان مسئولیت را بر عهده می گیرند وجود ندارد. بلندینگ گفت. “و این چیزی است که می تواند بسیار کشنده و خطرناک باشد.”
دولت گلن یانگکین، جمهوری‌خواه که طرحی 230 میلیون دلاری برای تقویت زیرساخت‌های سلامت رفتاری ویرجینیا پیشنهاد کرده است، این هفته به خبرنگاران گفت که آقای دکتر. مرگ اوتینو نشان داد که “ماهیت دلخراش چالش‌های موجود در سیستم سلامت رفتاری ما و اینکه چرا فکر می‌کنم اینقدر مهم است که با تحول تهاجمی در آن سیستم پیش برویم.”
بروس کروسر، مدیر اجرایی سلامت روان آمریکا در ویرجینیا، گفت: یکی از راه‌های دور نگه داشتن افراد در پریشانی روانی حاد از زندان‌ها و بیمارستان‌ها می‌تواند ایجاد منابع اجتماعی بیشتر باشد – برای مثال، مراکز مشاهده 24 ساعته یا برنامه‌های کوتاه‌مدت تثبیت بحران. ، یک سازمان غیرانتفاعی حمایت از سلامت روان.
آقای “در حال حاضر، سیستم خراب است.” کروزر گفت.
اما حتی برخی از متعهدترین حامیان تغییر، از جمله آقای. اعمال، بگو که ویدئوی آقای. مرگ اوتینو یک شکست اساسی‌تر را آشکار کرد، شکستی که قانون و بودجه ممکن است قادر به رفع آن نباشند.
او گفت: «این یک شکست کامل از سوی کارکنان مجری قانون و بیمارستان برای دیدن انسانیت در این فرد است که نیاز به مراقبت دارد. «این چیزی است که قبلاً دیده‌ام، احساس رضایتی که هر یک از ما داریم. هر کاری که انجام می‌دهیم، آنقدر به انجام آن عادت کرده‌ایم که نمی‌فهمیم افرادی که با آنها سر و کار داریم، مردم هستند.”
