روزنامه «شرق» نوشت: وضعیت مهاجرت ورزشکاران ایرانی به کشورهای دیگر و درخواست پناهندگی اتفاق جدیدی نیست. این موضوع از دیرباز مطرح بوده و به پاشنه آشیل ورزش ایران تبدیل شده است. البته شدت مهاجرت در مقطعی کاهش و در نقطه ای دیگر افزایش یافت. جالب اینجاست که در برخی از رشته های ورزشی مهاجرت تندتر و در برخی مناطق سخت بوده است.
ناگفته نماند که دلیل اصلی مهاجرت ورزشکاران ایرانی به کشورهای دیگر نبود شرایط لازم و البته مشکلات مالی است. اما این دلیل اصلی نیست و دلایل دیگری برای پشت خط ماندن در تیم ملی وجود دارد. پدیده مهاجرت اگرچه در بیشتر موارد برای مسئولان ورزش ایران هزینه چندانی نداشت، اما در برخی موارد به آنها آسیبی وارد نشد. نمونه اش سعید ملایی جودوکار سرشناس تیم ملی ایران است که به آلمان مهاجرت کرد و سپس از مغولستان درخواست پناهندگی داد و بعد به عضویت تیم ملی آذربایجان درآمد. زمانی که از ایران مهاجرت کرد علیه مسئولان ورزش ایران شهادت داد و در نتیجه جودوی ایران به مدت 4 سال از حضور در فعالیت های بین المللی محروم شد.
حالا به غیر از سعید ملایی، تعدادی از جودوکاران ایرانی دوباره گزارش داده اند که یکی دو نفر از چهره هایشان را همه می شناسند. داستان حول محور تشکیل تیم جودوی پناهندگان و شرکت آنها در مسابقات مختلف برای کسب سهمیه المپیک 2024 پاریس است. این تیم پس از ماجرای سعید ملایی ایجاد شد و چندان جدید نیست اما افزایش تعداد ایرانیان در این تیم به یکی از سوژه های خبری تبدیل شده است. تیم جودوی پناهندگان با حمایت رسمی ماریوس ویزر رئیس فدراسیون جهانی جودو برای کسب سهمیه المپیک به تورنمنت های مختلف از جمله کادر فنی هشت نفره می رود و با وجود بی اعتمادی 50 درصد آنها یعنی چهار نفر. ، ایرانی هستند. اعضای ایرانی این تیم را محمد رشنونژاد، کاوان مجیدی، محبوبه بربری جرفی و وحید سرلک تشکیل می دهند.
سه نفر اول وحید سرلک جودوکار و سرمربی تیم جودوی پناهندگان است. در این بین نام وحید سرلک به عنوان سرمربی مطرح می شود. او سال ها پیش در اعتراض به سیاست مسئولان ورزش ایران به آلمان مهاجرت کرد و از سال 1390 در این کشور مربیگری کرد. سرلک تا سال ها پس از هجرت همواره در مورد موضوعات مختلف گزارش می داد. نام این جودوکار سابق در بحث انتخاب حسین کاردیها به عنوان رایزن فرهنگی فدراسیون جودو ایران و البته حضور در دادگاه عالی ورزش به همراه سعید ملایی و شهادت علیه مسئولان ورزش ایران بازتاب داشت. در رسانه ها در سال های اخیر
به جز وحید سرلک، محمد رشنونژاد نیز چهره ای شناخته شده است. او بازیکن سابق تیم ملی ایران است که در دوران حضورش در ایران صراحتا از مشکلات مالی خود گلایه داشت و حتی قصد داشت مدال هایش را برای گذران زندگی خود بفروشد. بی تفاوتی مسئولان ورزش ایران به این جودوکار خوش آتیه سرانجام رشنونژاد را در سفر تیم ملی به هلند از هتل بیرون کرد و او دیگر برنگشت. او در هلند اقامت کرد و هم اکنون در این کشور اروپایی زندگی می کند. رشنونژاد پیش از این برای تیم جودوی پناهندگان مدال کسب کرده و یکی از چهره های خوشبین این تیم محسوب می شود.
در این تیم هشت نفره که یک پزشک آلمانی و سه ورزشکار دیگر از افغانستان، سوریه و لبنان حضور دارند، علاوه بر این دو نفر، حداقل دو جودوکار ایرانی دیگر نیز حضور دارند که نامشان برای عموم مردم چندان شناخته شده نیست. در ورزش محبوبه بربری جرفی جودوکار وزن مثبت ۷۸ کیلوگرم که این روزها در آلمان زندگی می کند یکی از آنهاست. او سابقه دعوت به تیم ملی جوانان ایران را در کارنامه دارد. محبوبه در چند گفت و گو گفت که به دلیل تبعیض بین زن و مرد در ایران مهاجرت کرده است.
آخرین نفر این تیم کاوان مجیدی است. در کارنامه او رکورد حضور در تیم ملی جوانان ایران را مشاهده می کنید. برخلاف سایر مهاجرانی که آلمان را انتخاب می کنند، این ورزشکار مریوانی در اسکاتلند به سر می برد و تلاش می کند در تیم پناهندگان شانس کسب سهمیه المپیک را به دست آورد. این تیم اگرچه در مسابقات مختلفی شرکت کرده اما شانس کسب سهمیه نداشته است. البته در این مدت با حمایت ماریوس ویزر رئیس فدراسیون جهانی جودو از پرداختن به امور سیاسی غافل نشد و برای حضور در مسابقات جودو راهی اسرائیل شد.
