ساخت پاریس هر هفته: نیاز فوری به کاهش زباله در بخش ساخت و ساز

با توجه به اینکه منطقه جدیدی به اندازه پاریس هر هفته در سراسر جهان توسعه می یابد، صنعت ساخت و ساز سهم عمده ای در تغییرات آب و هوایی دارد.

با این حال، این بخش تنها کسری از توجه محیط بانان و بودجه اختصاص یافته به مبارزه با انتشار گازهای گلخانه ای را در مقایسه با سایر صنایع به خود جلب کرده است.

تا کنون، تمرکز بر کاهش “کربن عملیاتی” ساختمان ها بوده است – انتشار گازهای گلخانه ای ناشی از گرمایش، سرمایش و روشنایی، که پیش بینی می شود طی چند دهه آینده از 75 درصد به 50 درصد کاهش یابد.

با این حال، نویسندگان مصالح ساختمانی و آب و هوا: ساختن آینده ای جدیداستدلال می کنند که بخش عمده ای از کاهش انتشار گازهای گلخانه ای بالقوه به نحوه ساخت ساختمان ها و برای چه هدفی بستگی دارد.

اکنون، تیمی از کارشناسان خواستار یک «اقتصاد دایره ای مادی» برای تسهیل دستیابی به اهداف تعیین شده در توافقنامه آب و هوایی پاریس هستند.

سه راه

آنها سه مسیر فوری برای کربن زدایی را توصیف می کنند که نیازمند حمایت فعال همه شرکت کنندگان در چرخه عمر بخش ساخت و ساز – از تولیدکنندگان مصالح، معماران و طراحان تا سازندگان و اپراتورهای املاک است:

1. بازیافت

در واقع، کارشناسان پیشنهاد می کنند که قبل از ساخت چیزی جدید، مواد موجود باید از طریق بازسازی، تعمیر یا تغییر کاربری اولویت بندی شوند.

UNEP از اتخاذ رویکرد اقتصاد دایره ای برای کاهش استخراج و تولید مواد خام حمایت می کند.

این استراتژی نیازمند فرآیندهای طراحی مبتنی بر داده با هدف استفاده از مواد کمتر است و استفاده مجدد از ساختمان‌ها و مواد بازیافتی را در صورت امکان تشویق می‌کند.

2. احیا کردن

تا اواسط قرن گذشته، شهرها بیشتر با استفاده از مواد تجدیدپذیر ساخته می شدند و ساختمان های قدیمی در پروژه های جدید مورد استفاده مجدد قرار می گرفتند.

مسیر دوم که در گزارش مشخص شده است شامل تغییر به سمت استفاده از مواد احیا کننده است.

این رویکرد بر استفاده از خاک تولید شده اخلاقی، کم کربن و مصالح ساختمانی مبتنی بر زیستی مانند آجر، چوب، بامبو و همچنین “ضایعات کشاورزی و جنگلداری” تاکید دارد.

3. کربن زدایی کنید

مسیر سوم بر بهبود روش‌های کربن زدایی اساسی از مواد رایج مانند بتن، فولاد و آلومینیوم تمرکز دارد.

به عنوان مثال، کارشناسان پیشنهاد می کنند که تولید فولاد، اساس معماری مدرن، را می توان به استفاده از انرژی های تجدید پذیر تبدیل کرد.

آنها همچنین اصرار دارند که مواد غیر قابل تجدید و کربن فشرده باید فقط در صورت لزوم استفاده شوند و اثرات زیست محیطی آنها به حداقل برسد.

علاوه بر این، کارشناسان به رهبری UNEP معتقدند که هنگام طراحی ساختمان‌های جدید، معماران باید راه‌هایی را برای برچیدن سازه‌ها و استفاده مجدد از موادی که بار دفن زباله را کاهش می‌دهند، در نظر داشته باشند.

شبکه عوامل

پرداختن به انتشار کربن این صنعت شبکه پیچیده ای از عوامل است که چندین ذینفع را درگیر می کند، بنابراین این گزارش بر اهمیت حیاتی توسعه مدل های جدید برای همکاری برای ایجاد تحول بسیار مورد نیاز در این بخش تاکید می کند.

همچنین واضح است که بدون بودجه و همکاری قابل توجه، هدف بلندپروازانه دستیابی به آلاینده های صفر خالص از ساخت و ساز تا اواسط قرن می تواند پیامدهای بالقوه مخربی برای گرمایش جهانی داشته باشد.