جوان نوشت: حالا داستان «حامی حزب الله» ایران را همه می دانند. همه می دانند فلان فعال سیاسی در شبکه قرآن سیما چنین حرفی زده و به حضور اصلاح طلبان در صداوسیما اعتراض کرده است. همه نمی‌دانند که می‌دانند موضع می‌گیرند و اظهارنظر نادرستی می‌کنند.
چرا در یک سخنرانی دو دقیقه ای یک مرد در شبکه قرآن چنین جنجالی وجود دارد؟ آیا توضیح نادرست بودن منصب فردی که چندان مطرح نیست و مقام رهبری در اداره کشور ندارد، همه را آزار می دهد؟
برای پاسخ به این سوال باید فضای رسانه ای و مجازی ایجاد شده پیرامون این موضوع را با دقت بیشتری و البته با در نظر گرفتن وزن سیاسی گوینده بررسی کرد.
اگر فردی از مقامات عالی رتبه کشور یا وزیر یا وکیل باشد، مسلماً تک تک سمت‌های او توسط کارشناسان، صاحب‌نظران و رسانه‌ها مورد انتقاد و تمجید قرار می‌گیرد. اما چرا جایگاه یک فعال سیاسی که چندان شناخته شده نیست، کار تشکیلاتی چندانی انجام نمی دهد، نقش تصمیم گیری و تصمیم گیری ندارد، در یک برنامه نه چندان پرمخاطب در کانون توجه است؟ چرا این موقعیت مهم است؟
این موضع از آن جهت حائز اهمیت است که جریان سیاسی و رسانه ای اصلاح طلبان می خواهند این جایگاه دیده شود و اصلاح طلبان آنقدر در رسانه سازی و عملیات روانی تبحر دارند که وقتی می خواهند موضوعی دیده شود محکوم می شود، سخنران موضع خود را اعلام می کند. از بین می رود و کل موضوع به مسئله اول کشور تبدیل می شود.
اصلاح طلبان در ابتدای یادداشت بسیار فراتر از «همه» رفتند و به تقبیح موضع بحث برانگیز و غیرقابل دفاع آن شخص بسنده نکردند. آن ها این روزها سرشان شلوغ بود و مانند بسیاری از موقعیت های مشابه، پاس گلی از جبهه مقابل را به خوبی دریافت و مدیریت کردند و نه یک، بلکه چند گل با آن به ثمر رساندند. یک تیر و چند هدف!
اول، آنها کار خوبی کردند که این ویدیوی یک یا دو دقیقه ای را در فضای مجازی پخش کردند. برای اصلاح طلبان سخت است که یک کانال و صفحه مجازی داشته باشند که این اخبار را پوشش ندهد، چه خبر خام و چه همراه با تحلیل. حتی آن شخص گوینده عکس اول شد و تیتر اصلی روزنامه ها شد.
فعالان سیاسی، رسانه‌ها، مقامات سابق، فعالان مجازی، همه آمدند و گفتند که این گفته دروغ است. این اشتباهی بود که همه می دانستند. اما در پس این سردرگمی، اصلاح طلبان به گروه رقیب حمله کردند، شعار سیاسی قبلی خود را احیا کردند، حزب الله را وادار به واکنش کردند، به جنبش حزب الله و محجبه حمله کردند و هزار چیز در تحلیل آنها منعکس شده است.
اما اگر چنین اشتباهی از جانب آنها بود چه می کردند؟ آیا آنها آن را در عناوین رسانه های خود می دانستند؟ یا بی صدا مخابره کردند؟ در مورد افراط گرایی خشن حزب الله چقدر دروغ نوشته اند و با ایجاد این فضا نوشته اند که سال گذشته روحانی اصلاح طلب محسن رهامی به شرع اجازه کشتن و مجروح شدن در تظاهرات داده است؟ چرا محسن رهامی تئوری رسمی خشونت خیابانی و سخنان نادرست و سطحی او به موضوع اول کشور تبدیل نشد؟ چون اصلاح طلب بود و اصلاح طلبان اراده ای نداشتند که خطای او را ببینند، اصولگرا و انقلابی و حزب اللهی هم هست که از کار رسانه ای، فضاسازی و عملیات روانی اطلاع چندانی ندارد.
اما نقطه ضعف حزب الله فقط در این موضوع نیست. آنها نیز با محکوم کردن اشتباهات افراد منتسب به بیراهه می روند و به معمایی برای اصلاح طلبان تبدیل می شوند. فکر می کنند اگر موضع عمومی نگیرند با آن اشتباه یکی می شوند، آن آدم حاشیه نشین. یعنی دیدند اصلاح طلبان آنها را سردرگم کردند و حالا فقط دنبال این هستند که متهم نشوند. توضیح اینکه یک موقعیت نادرست است، همیشه مستلزم یک موقعیت عمومی نیست. شما نه تنها باید در پازل دشمن بیفتید، بلکه باید به پازل حریف نیز توجه کنید.
اگر منتقدان و مخالفان جریان اصلاحات، رسانه های انقلابی را به دست اصلاح طلبان بسپارند، آنها را به تریبون زنده دعوت کنند و افق فلسطین را از دریچه اصلاح طلبان ببینند، تیترها و عکس ها اصلاح طلب نمی شوند. اگرچه این حزب اللهی ها ما را به برنامه های خود دعوت می کنند، اما کوچکترین اشتباه وابسته به حزب الله پوشیدن پیراهن عثمان است. اگر بعد از این مناظره دیگر حزب اللهی ها ظالم را محکوم کنند، اصلاح طلبان لب به رضایت و تمجید نمی گشایند و قطعاً با برخورد منفی واکنش نشان خواهند داد. آیا حرف ما درست بود، موضعی برای دو قطبی کردن و تفرقه افکنی حزب الله، یا تمسخر شما به خاطر عقب نشینی از قولتان، یا مصادره به صلاح می دانید؟ یعنی در نهایت حتی اگر موقعیت شما شبیه آنها باشد، از شما راضی نمی شوند، حتی حرف حزب اللهی را هم نمی گویند!
اصلاح طلبان همین هستند. مردم را مجبور می کنند که در مورد موضوعی که می خواهند موضع بگیرند و بعد همان افراد و همان حرکت ها را برای همان موضع تخریب می کنند. چرا؟ چون شما اصلاح طلب نیستید و از حملات مخرب در امان خواهید بود و حداکثر حمایت آنها را خواهید داشت و زمانی که یک اصلاح طلب کامل باشید تمام اشتباهات شما را نادیده می گیرند.
با در نظر گرفتن این موضوع آیا نمی توان از اصلاح طلبانی که در روزهای اخیر عرصه سیاسی و رسانه ای کشور را ماهرانه مدیریت کردند تمجید کرد؟ من اینجا هستم تا به آنها بگویم، آفرین، شما می دانید چگونه از رسانه ها سوء استفاده کنید!
