دیوید گیلمور، کارآفرین کانادایی الاصل که یک استراحتگاه مجلل در واکایا، جزیره کوچکی که در فیجی در دهه 1990 مالکیتش بود، ساخت و بعداً منبع محلی را به یک برند بطری پیشرو برای ایجاد آب طبیعی آرتزین فیجی تبدیل کرد، در 11 ژوئن درگذشت. منهتن او 91 ساله بود.
دوست و شریک تجاری دیوید راث، علت آن ایست قلبی بود.
در زمان خرید Wakaya از دو شریک تجاری در سال 1987، آقای گیلمور چندین تجارت را در طول 30 سال ایجاد کرده بود. او اثاثیه منزل اسکاندیناویایی را وارد کرد و استریوهای سطح بالایی ساخت. او به جمع آوری هتل های زنجیره ای در اقیانوس آرام جنوبی کمک کرد، که او را با کشور مجمع الجزایر فیجی آشنا کرد، جایی که او یک شرکت معدن طلا را تأسیس کرد.
اما چیز متفاوتی در مورد واکایا وجود داشت. در آن زمان، او در غم مرگ تنها فرزندش، ارین گیلمور، بود که در سال 1983 در آپارتمانش در تورنتو به قتل رسید.
همسرش، جیلیان (سوئینی) گیلمور، در یک مصاحبه تلفنی این جزیره را “آخرین سنگر عقل در جهان” نامید. «او فکر می‌کرد وقتی اوضاع بد شود به اینجا می‌رود.
او گفت: خود جزیره بسیار زیباست. منطقه ای به نام پرش سر، با صخره های پرنده، جایی که شاهین های سیاه در آن لانه می کنند وجود دارد.
در سال 1990، آقای گیلمور Wakaya Club & Spa را افتتاح کرد، یک سوئیت هشت سوئیت در مزرعه سابق نارگیل. او گفت که آن را به‌عنوان «واقعاً مکانی که دوستانم، افرادی که نمی‌توانم در خانه‌ام اسکان دهم، می‌توانند بیایند و آرامش را به اشتراک بگذارند، باز کرده است». وی افزود: صادقانه بگویم، من آن را چندان تجاری نمی بینم. احتمالاً فقط در حال شکستن است.”
با این حال، بین افراد مشهور از جمله تام کروز، بیل و ملیندا گیتس (که بخشی از ماه عسل خود را در آنجا گذراندند) و کیت ریچاردز که در سال 2006 از درخت نخل آنجا سقوط کرد و با سر به بیمارستانی در نیوزیلند منتقل شد محبوب شد. صدمه. جراحت.
یک روز در دهه 1990، آقای گیلمور مهمانانی را در خانه پیدا کرد که در حال نوشیدن اویان بودند.
خانم گیلمور گفت: «او گفت: «این عکس اشکالی دارد» و من گفتم: «منظورت چیست؟» و گفت: ما در جزیره خود هستیم و آنها از دریاچه ژنو آب می نوشند. من می دانم که باید منبع بزرگتری از آب با باران در فیجی وجود داشته باشد.»
آقای گیلمور کشف کرد که در زیر ارتفاعات آتشفشانی ویتی لوو در جزیره فیجی، آبخوانی با آب غنی از سیلیس معدنی وجود دارد. در سال 1996، شرکت او شروع به بسته بندی و ارسال انواع بطری های مربعی در سراسر جهان کرد.
آقای گیلمور گفت که خلوص آب نتیجه دورافتادگی جغرافیایی فیجی است. او در سال 1998 در مصاحبه ای با نشریه پالم بیچ پست فلوریدا گفت: “بدون باران اسیدی، بدون آلودگی صنعتی، بدون آفت کش.” “این خالص ترین اکوسیستم بکر است.”
طبق اعلام شرکت بازاریابی نوشیدنی، فیجی در حال حاضر دومین برند بزرگ وارداتی آب در ایالات متحده (پس از سن پلگرینو) است.
دیوید هریسون گیلمور در 5 نوامبر 1931 در وینیپگ، منیتوبا به دنیا آمد و در تورنتو بزرگ شد. پدرش آدام گیلمور یک بانکدار سرمایه گذاری بود و مادرش دوریس گادسون گیلمور خواننده اپرا بود.
آقای گیلمور به مدت یک سال در دانشگاه تورنتو در رشته مدیریت بازرگانی تحصیل کرد. سپس پیشنهاد پدرش مبنی بر 10 دلار در روز برای تور اروپا را پذیرفت، که مدتی قبل از بازگشت به کانادا انجام داد.
او در سال 2015 به Palm Beach Illustrated گفت: “من یاد گرفتم که مردم واقعا چگونه هستند. من یاد گرفته ام فقط چیزهایی را لمس کنم که 100 درصد به آنها اعتقاد دارم. و یاد گرفتم که از خودم مراقبت کنم.”
او پیشنهاد پیوستن به بانک پدرش را رد کرد و به جای آن به مونترال نقل مکان کرد، جایی که به مدت یک سال گلدان خانه به خانه فروخت.
اولین تجارت او واردات لوازم خانگی و مبلمان مدرن و ساده اسکاندیناوی بود. او این کار را در سال 1958 با استارت آپ خود Clairtone Sound، با مشارکت مهندس برق مجارستانی الاصل پیتر مونک دنبال کرد. این شرکت سیستم های پیشرفته Hi-Fi را با مشتریانی از جمله فرانک سیناترا و هیو هفنر تولید کرد که مورد تحسین منتقدان قرار گرفت. اما پس از روی آوردن به تلویزیون و انتقال فاجعه بار عملیات به نوا اسکوشیا تأسیس شد.
آقایان گیلمور و آقای مونک در سال 1968 مجبور به ترک شرکت شدند و بعداً در سال 1967 با این ادعا که سهام خود را قبل از اعلام نتایج ضعیف سه ماهه فروختند، دعوی حقوقی را حل و فصل کردند.
آنها به سرعت بهبود یافتند و در سال 1969، South Pacific Properties را راه اندازی کردند که بیش از 50 هتل در استرالیا و نیوزلند و همچنین فیجی، کالدونیای جدید، تاهیتی و جزایر دیگر جمع آوری کرد. توسعه جاه طلبانه در نزدیکی اهرام در جیزه، مصر، در سال 1978 توسط رئیس جمهور انور سادات متوقف شد.
سه سال بعد، تان سری خو تک پوات، یک بانکدار سنگاپوری اقیانوس آرام جنوبی را به قیمت 130 میلیون دلار خرید. اما واکایا به طور جداگانه در مالکیت آقای گیلمور و شرکای او باقی ماند تا اینکه آقای گیلمور آنها را خریداری کرد.
در اوایل دهه 1980، آقای گیلمور و آقای مونک از شرکای اصلی Barrick Gold، یکی از بزرگترین تولیدکنندگان طلا در جهان بودند. آقای مونک رئیس و مدیر اجرایی قدیمی آن بود و آقای گیلمور تا سال 2001 عضو هیئت مدیره بود. آقای مونک در سال 2018 درگذشت.
آقای گیلمور رابطه کاری خود را با آقای مانک در The Globe and Mail of Toronto در سال 2008 شرح داد. او گفت: “من بیشتر یک فرد کارآفرین هستم که چالش های راه اندازی یک کسب و کار را دوست دارم و پیتر دوست دارد یکی را مطرح کند.” “وقتی به حد بحرانی می رسد، دلم برای نشستن دور میز هیئت مدیره تنگ می شود.”
فیجی واتر که به عنوان یک برند لوکس به بازار عرضه شد، یک موفقیت تجاری بود. اما مانند سایر برندها، خشم دوستداران محیط زیست را برانگیخته است که از این صنعت به دلیل میزان انرژی مصرفی و گازهای گلخانه ای که در ساخت و حمل بطری های پلاستیکی ایجاد می کند انتقاد می کنند. فیجی به ویژه برای انتقال آب به مصرف کنندگان هزاران مایل دورتر انتخاب شد.
آقای گیلمور فیجی واتر را به رول اینترنشنال در سال 2004 و واکایا را به کلر برونفمن، وارث ثروت نوشیدنی سیگرام، پس از یک طوفان رده 5 که جزیره را در سال 2016 ویران کرد، فروخت. خانم گیلمور گفت: «ما آن را به قیمت 10 سنت بر دلار فروختیم.
همسر آقای گیلمور تنها بازمانده اوست. ازدواج او با مادر ارین، آنا ویلموت و دایان ویلیامز به طلاق ختم شد. در منهتن و پالم بیچ زندگی می کرد.
آقای گیلمور که سال گذشته دارایی خود در پالم بیچ را به قیمت 44.9 میلیون دلار فروخت، پس از مرگش آخرین شرکت را در کارنامه خود داشت: Wakaya Perfection، یک شرکت بهداشتی که پودرها و کپسول‌های زنجبیل و زردچوبه و کپسول‌های کشت شده در خاک آتشفشانی در فیجی و نیکاراگوئه را می‌فروشد. .
آقای راث که شرکت را با آقای گیلمور راه اندازی کرده بود، به صورت تلفنی گفت: “دیوید معتقد بود که زنجبیل و زردچوبه ارگانیک، تک منبع، بسیار خالص و با کیفیت بالا چیزی است که مردم می خواهند.” “و اپرا آن را به عنوان یکی از چیزهای مورد علاقه خود دو بار انتخاب کرد.”
