درخواست مسئول حقوق بشر سازمان ملل برای توقف بازگشت اجباری به میانمار |

ارتش میانمار در فوریه 2021 قدرت را به دست گرفت و دولت منتخب به رهبری آنگ سان سوچی برنده جایزه نوبل را سرنگون کرد. از آن زمان، این کشور در چنگال بحران سیاسی، حقوق بشری و بشردوستانه بوده است.

درخواست کمیساریای عالی پس از آن صورت می گیرد که مالزی بیش از 100 شهروند میانماری را در 6 اکتبر اخراج کرد.

در میان آنها دو نفر بودند که از طریق آژانس پناهندگان سازمان ملل متحد، کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل (UNHCR) به دنبال حمایت بودند، در حالی که دیگران نگرانی های جدی در مورد حفاظت داشتند.

فعالان در معرض خطر

با افزایش سطح خشونت و بی ثباتی، و فروپاشی اقتصاد میانمار و سیستم های حمایت اجتماعی، این امر به سادگی زمان نیست او گفت که کسی را به میانمار باز می گرداند. ترک.

این امر به ویژه در مورد هر کسی که نگرانی های حفاظتی خاصی دارد، مانند فعالان سیاسی یا سربازان جدا شده، که پس از بازگشت در معرض خطر جدی قرار دارند، صادق است.»

به گفته دفتر کمیساریای عالی، OHCHR، حداقل 70000 نفر در پی کودتا از میانمار گریخته اند و بیش از یک میلیون نفر در داخل کشور آواره شده اند.

علاوه بر این، حدود یک میلیون نفر از جامعه عمدتا مسلمان روهینگیا پس از فرار از موج خشونت و آزار و اذیت، اکنون در همسایه بنگلادش پناهنده شده اند.

این اعداد به میلیون‌ها مهاجر میانماری اضافه می‌شود که به دنبال فرصت‌های اقتصادی در کشورهای دیگر منطقه هستند که بسیاری از آنها وضعیت نامنظمی دارند.

انتقام و مجازات

دبیرکل حقوق بشر سازمان ملل از مالزی و سایر کشورها خواست تا از آن اطمینان حاصل کنند هیچ کس به زور به میانمار اخراج نمی شود.

علاوه بر این، هر تبعه میانماری که برای بازگشت در نظر گرفته می‌شود، باید با ضمانت‌های رویه‌ای مناسب، از جمله ارزیابی فردی از وضعیت آنها مطابق با هنجارها و استانداردهای بین‌المللی، ارائه شود.

او هشدار داد که بازگشت‌هایی که از بازداشت نامحدود یا بازداشت در شرایط نامناسب صورت می‌گیرد، بعید است که واقعاً داوطلبانه باشد و باید از آنها اجتناب شود.

بر خلاف قوانین بین المللی

از زمان کودتا، OHCHR موارد متعددی از انتقام یا مجازات افرادی که به میانمار بازگشته اند را ثبت کرده است.

کسانی که فرار کرده اند و ارتش آنها را مخالف کودتا می داند در معرض شکنجه در بازداشت و مجازات اعدام قرار دارند.

حقوق بین الملل بازگرداندن افراد به کشوری را ممنوع می کند که در هنگام بازگشت در معرض خطر واقعی آسیب جدی از جمله آزار و اذیت، شکنجه، بدرفتاری یا سایر موارد نقض جدی حقوق بشر هستند.

ضروری است که با توجه به شرایط حاکم در میانمار، اکنون بیش از هر زمان دیگری، این کشورها مردم را به رنج و خطر باز نمی‌گردانندو در حالی که کشورشان در بحران است، وضعیت حقوقی مطمئنی برای آنها فراهم کند.” ترک.

پاسخ منطقه ای مورد نیاز: فرستاده سازمان ملل

با توجه به اینکه انتظار می رود افراد بیشتری از خشونت در میانمار فرار کنند، نماینده ویژه سازمان ملل، نولین هیزر گفت که او همچنان از انجمن کشورهای جنوب شرق آسیا (آسه آن) می خواهد تا یک چارچوب حفاظتی منطقه ای برای پناهندگان و آوارگان اجباری ایجاد کند.

او روز سه‌شنبه گفت: «بازگشت اجباری اخیر اتباع میانماری که برخی از آنها در بدو ورود بازداشت شدند، بر ضرورت یک واکنش هماهنگ ASEAN برای رسیدگی به چالش‌های مشترک منطقه‌ای ناشی از درگیری تاکید می‌کند.

اظهارات او در یک جلسه توجیهی برای کمیته سوم مجمع عمومی سازمان ملل متحد، که مسائل اجتماعی، بشردوستانه و مسائل حقوق بشر را پوشش می دهد، بیان شد.

یک واقعیت سیاسی جدید

با عمیق تر شدن بحران در میانمار، خانم. هایزر به تعامل در جهت یک فرآیند فراگیر به رهبری میانمار برای بازگشت به دوره گذار دموکراتیک ادامه خواهد داد.

«واقعیت سیاسی جدیدی در میانمار وجود دارد: مردمی که خواستار تغییر هستند و دیگر حاضر به پذیرش حکومت نظامی نیستند. من همچنان از همه دولت ها و سایر سهامداران کلیدی درخواست خواهم کرد به حرف مردم گوش دهید و با اراده آنها هدایت شوید برای جلوگیری از یک فاجعه عمیق تر در قلب آسیا.”

او گزارش داد که این بحران همچنان تلفات فاجعه باری را بر مردم میانمار وارد می کند و پیامدهای منطقه ای جدی دارد.

بیش از 13.2 میلیون نفر در ناامنی غذایی هستند، حدود 40 درصد از جمعیت زیر خط فقر زندگی می کنند و 1.3 میلیون نفر آواره هستند.

«عملیات نظامی همچنان ادامه دارد استفاده نامتناسب از زور از جمله بمباران های هوایی، سوزاندن ساختمان های غیرنظامی، و کشتار غیرنظامیان از جمله کودکان.” هایزر.

«من حملات هوایی بی‌رویه به جشنی در ایالت کاچین را محکوم می‌کنم که روزها پیش تعداد زیادی از غیرنظامیان را کشت. نیروهای مدافع خلق نیز متهم به هدف قرار دادن غیرنظامیان هستند».

خانم. هایزر همچنین وضعیت اسفبار روهینگیا را در کنار سایر جوامع آواره اجباری برجسته کرد.

او گفت: «بهای معافیت از مجازات یادآوری جدی است که پاسخگویی همچنان ضروری است.

اولین بازدید رسمی

فرستاده ویژه اکتبر گذشته منصوب شد و اولین سفر خود را در ماه اوت به میانمار انجام داد و در آنجا با فرمانده کل ارتش دیدار کرد.

او در این بازدید شش درخواست از جمله پایان دادن به بمباران هوایی و سوزاندن زیرساخت های غیرنظامی، ارائه کمک های بشردوستانه بدون تبعیض، آزادی تمامی کودکان و زندانیان سیاسی، سوگند – دشنام تعلیق اعدام.

اوت همچنین پنجمین سالگرد مهاجرت دسته جمعی روهینگیا به بنگلادش به دنبال سرکوب خشونت آمیز بود و خانم. هایزر همچنین در ارتباط با این بزرگداشت به این کشور سفر کرد.

او از دولت برای سخاوت خود در میزبانی از پناهندگان تشکر کرد، هرچند به اظهارات نخست وزیر مبنی بر اینکه وضعیت ناپایدار است، اشاره کرد.

«یکی از نکات برجسته این دیدار، گفتگوهای من با زنان و جوانان در کمپ های پناهندگان بود. آنها به صراحت گفتند که باید مستقیماً در بحث و تصمیم گیری در مورد آینده خود شرکت کنند.”