فرارو- فال از آثار ادبی است، از باورهای کهن، این مرز و بوم است. در گذشته ساکنان این خاک به نویسندگانی روی می‌آوردند که فکر می‌کردند حق دارند از این کلمه بهره ببرند. اما در گذر زمان تنها یاد حافظ در فرهنگ عامه باقی مانده است.
जान बी जामल जानान मिल जाहान दिधित
هر کس این حق را ندارد، آن را ندارد
زن دلستان را با کسی ندیدم
یا نمی دانم یا او نشانی ندارد
هر شبنمی در این ره سدد باحر استین استین
دردا که آن ماما شره و بیان داهدی
نتوان ز دست دادن
اي سروان فروكش كاين راه كران دهديد
کنگ خمیده قامت میخواندت به اشرت
بشنو که پند پیران هیکت زیان می دهید
بیایید این راه را از حسابدار دولتی یاد بگیریم
او مست است و حقیقت دارد و هیچ کس این تصور را ندارد
अवल गान् गारोन कायाम दाद बर बाद
در کوش دل فروخوان تا زر نهان دهید
גר קוד ראקיב שמא אסט אסרר אז או בפושאן
Can шох сарбиредха زبان بسته ندارد
هیچکس در دنیا بنده ای مثل او ندارد
چون کسی تو دنیا نداره
شرح لغت: آن: زمرى حقائب به مرجع عن جانان
تفصير يرفاني:
بدون زندگی دوست به این دنیا تعلق ندارد و همه زندگی ندارند و زندگی واقعی ندارند. معنای این شعر این است که روح هر فردی بدون اینکه تصویری از وجود دوست در ذهنش نقش بسته باشد، تمایلی به چرخش ندارد. در واقع می توان گفت کسانی که معشوق را برای خود تصور نمی کنند، روح در وجدان خود ندارند.
تفسیر شعر:
به ظواهر ظاهری توجه نکنید و مراقب ظواهر دروغین باشید! از فردی که شخصیت پاکی در کار شما دارد کمک بگیرید. به آینده و سختی های آن فکر نکن و بدان که آینده را فقط خدا می داند. او از مال و ثروت خود برای آسایش خود و خانواده اش بهره می برد.
