پیشتازی دونالد جی ترامپ در انتخابات مقدماتی جمهوری خواهان همچنان رو به افزایش است.
او هفته گذشته 60 درصد از آرا را در نظرسنجی های فاکس نیوز و کوینیپیاک به دست آورد، از جمله برتری 60 بر 13 و 62 بر 12 نسبت به نزدیکترین رقیب خود، ران دیسانتیس.
حتی قابل توجه تر: درآمد او پس از آن چیزی است که برای هر کمپین دیگری یک کشش 50 روزه فاجعه بار در نظر گرفته می شود. از اوایل آگوست، او با اتهامات جنایی جدید فدرال و ایالتی به دلیل تلاش برای براندازی انتخابات 2020 مواجه شده است. او اولین مناظره ریاست جمهوری را که بیش از 10 میلیون نفر تماشا کردند، از دست داد. نه تنها آسیبی به او نرساند، بلکه برعکس، قویتر از میدان خارج شد.
با این دستاوردهای اخیر، آقای ترامپ در حال ورود به قلمرو کمیاب است. نظرسنجی‌های اخیر نشان می‌دهد که او مانند هر نامزدی در تاریخ رقابت‌های مقدماتی ریاست‌جمهوری مدرن نظرسنجی می‌کند. او در حال نزدیک شدن به جورج دبلیو بوش است که جان مک کین را با اختلاف مشابهی در این مرحله از رقابت های سال 2000 رهبری کرد. و در دو نظرسنجی که در بالا ذکر شد، با موضع آقای بوش همخوانی دارد.
انتخابات 2000 یادآوری مفیدی است که رقابت همچنان می تواند رقابتی تر باشد. آقای بوش از دو مناظره اول صرف نظر کرد، اما آقای مک کین در نهایت برنده نیوهمپشایر شد، رقبای مهم را از بین برد و در نهایت در شش مسابقه دیگر پیروز شد. او قطعا برنده نشد. نزدیک نشد اما حداقل یک مسابقه بود. این بیش از آن چیزی است که در حال حاضر برای رقابت آقای ترامپ می توان گفت، که اگر امروز ایالت ها رای دهند، احتمالاً 50 بر صفر خواهد بود.
روی کاغذ، آقای ترامپ با خطرات بیشتری نسبت به آقای بوش مواجه است، از جمله خطر زندان. او در آیووا نسبتا ضعیف است، جایی که نظرات اخیر او در مورد سقط جنین – که ممنوعیت شش هفته ای را “یک چیز وحشتناک” نامید – می تواند شک و تردید بیشتری را از سوی محافظه کاران مذهبی ایالت به دنبال داشته باشد. در واقع، پیشتازی آقای ترامپ در آیووا (حدود 45-15) بسیار شبیه به جایی است که آقای بوش 24 سال پیش در نیوهمپشایر ایستاده بود.
برخلاف آقای بوش، آقای ترامپ حمایت نخبگان جمهوریخواه را تقویت نکرده است. برخلاف آقای مک کین، آقای دیسانتیس فقط یک نامزد حزبی نیست. اگرچه امروز به نظر نمی رسد، اما این احتمال وجود دارد که شکاکان آقای ترامپ علیه او متحد شوند، شاید در نتیجه یک محاکمه جنایی بی سابقه در مرکز فصل مقدماتی.
اما تا این لحظه، خطرات نظری برای آقای ترامپ محقق نشده است. بیش از هر چیز دیگری، این احتمالاً نشان دهنده نقاط قوت منحصر به فرد او است. او یک رئیس جمهور سابق است، نه فرزند رئیس جمهور سابق. شاید این رقابت بیشتر شبیه یک رئیس جمهور باشد که به دنبال انتخاب مجدد است تا یک انتخابات مقدماتی باز و رقابتی معمولی. حداقل، مقاومت او در برابر شکست انتخابات و اتهامات جنایی، نشان قوی از موقعیت غیرعادی اوست.
و برخلاف آقای مک کین در این مرحله از رقابت های سال 2000، مخالفت آقای ترامپ کاملاً شناخته شده است. احتمالاً منصفانه است که بگوییم آقای دیسانتیس بیشتر ضعیف شده است تا اینکه کاملاً شکست بخورد، بنابراین جایی برای تجدید حیات وجود دارد – چیزی شبیه بازگشت آقای مک کین در سال 2008. کسانی که برای اولین بار رای می دهند، و این مسیر برای افرادی مانند آقای دیسانتیس، مایک پنس و کریس کریستی ممکن نخواهد بود.
نیکی هیلی ممکن است در مناظره اول پیروز شده باشد، اما او بهترین گزینه برای آقای ترامپ است: میانه رو و به اندازه کافی قوی که بتواند آرای ضد ترامپ را از آقای دیسانتیس بگیرد. خیلی معتدل است که نمی تواند خطری جدی برای آقای دیسانتیس ایجاد کند یا نامزدی را کسب کند.
بنابراین، در حالی که تاریخ و شرایط امروز نشان از رقابت سخت تری دارد، ارزش آن را دارد که در مورد آنچه امروز می بینیم صادق باشیم. این رقابت در حال حاضر دارای بسیاری از ویژگی‌های یک رقابت بی‌رقیب است، مانند یک نامزد پیشتاز که بر نظرسنجی‌ها تسلط دارد، یک نامزد پیشرو که نیازی به مناظره ندارد، و رهبری حزبی که علیرغم احتیاط‌های عمده حاضر به حمله به نامزد پیشتاز نیست. این بسیار شبیه به چیزی است که در یک رقابت دموکرات دیده ایم که رقابتی در نظر گرفته نمی شود. در واقع، در نظرسنجی‌های اخیر، پیشتازی آقای ترامپ تقریباً به اندازه پیشی‌گیری اخیر پرزیدنت بایدن نسبت به رابرت اف کندی جونیور است.
البته، تفاوت‌های نژاد جمهوریخواه با دموکرات‌ها از چند طریق ممکن است. برخلاف آقای بایدن، آقای ترامپ رقبای اصلی دارد. رقابت جمهوریخواه در ایالت‌های اولیه که آقای ترامپ کمتر از 50 درصد آرا دارد نزدیک‌تر است. اگر قرار بود آقای دیسانتیس آقای ترامپ را در آیووا شکست دهد، شاید جمهوری خواهان بتوانند به همان سرعتی که میانه روها برای آقای بایدن در سال 2020 علیه برنی سندرز انجام دادند، دور او جمع شوند. چشم انداز فوق العاده ای از محاکمه فدرال در ماه مارس وجود دارد. با هم، تصور اینکه این مسابقه دوباره به یک مسابقه رقابتی تبدیل شود، آسان است.
اما در حالی که این مسابقه ممکن است در آینده به شدت مورد رقابت قرار گیرد، امروز دقیقاً رقابتی نیست.
