شغلی را که دوست دارید پیدا کنید و هر روز از زندگی خود کار خواهید کرد. بنابراین The Partnership، سومین نمایشنامه الیزابت بیکر که توسط کمپانی تئاتر Mint، یک پرورش دهنده دیرینه نمایشنامه نویسان فراموش شده، روی صحنه می رود، هشدار می دهد. نمایشنامه بیکر در سال 1917 در لندن به نمایش درآمد، اما نحوه برخورد آن با مسئله تعادل بین کار و زندگی بیشتر از جنگ بزرگ به استعفای بزرگ می گوید.
کیت (سارا حیدر)، صاحب یک بوتیک موفق در جنوب انگلستان، بر نیازهای مشتریان برجسته خود تمرکز می کند. وقتی رقیب احتمالی جورج پیلات (جین ژیلت) پیشنهاد ازدواج را می دهد، ازدواج بخشی از معامله است. کیت متوجه می شود که اتحادیه کاملا حرفه ای خواهد بود.
همانطور که شخصیت دیگری اشاره می کند، در یکی از تلخ ترین خطوط بدون تاریخ نمایشنامه، “مردان زیادی وجود دارند، اینطور نیست؟”
کیت به دوست پیلات، لارنس فاوست (جاشوا اچبیری)، یک سرمایه‌گذار گادابو با گلی در چکمه‌هایش و چشمان درخشانش می‌درخشد. فاوست به کیت الهام می‌دهد تا راه جدیدی از زندگی، از جمله تازگی ظریف یک روز تعطیل را در نظر بگیرد. در صحنه نسیم نمایش، این زوج به پایین‌ها نگاه می‌کنند، وسعت زمین و آسمان که با پس‌زمینه‌ای خیره‌کننده تعریف شده است: شخصیت‌ها به طرز چشمگیری وارد یک نقاشی منظره (اقتباس از آثار هنری جیمز هارت دایک) در قاب طلایی شده‌ای می‌شوند. صحنه طراح الکساندر وودوارد این گواهی بر تولید است که حسی از مناظر درخشان را در یک تئاتر کوچک برمی انگیزد.
در حالی که کارگردان جکسون گریس گی کمی بیش از حد تلاش می کند تا خنده های جدیدی ایجاد کند، بازیگران کمدی ملایم بیکر را با محبت آشکار اداره می کنند. فاوست اچبیری در زیستگاه طبیعی خود زنده می شود، در حالی که پیلات ژیلت حرکات محدود کسانی را دارد که فکر می کنند آهسته راه رفتن اتلاف وقت است. اولیویا گیلیات، به عنوان دوست و شریک کیت، میسی، به همان اندازه سرگرم می شود که طراح لباس (کیندال آلموند) به او لباس می پوشد. انرژی آماده و خمیازه طوفانی و طنز او می تواند تئاتر بزرگتری را فرمان دهد.
این نمایشنامه نویس انگلیسی که در اوج جنبش حق رای زنان در ایالات متحده نوشته شده است، پرتره یک تاجر رانده شده – در واقع دو زن تاجر رانده – به شدت معاصر است. با طراوت، در مقابل، با برخی از شخصیت های مرد خود کم و بیش عادی رفتار می کند.
پیشنهاد فارسی هرگز محقق نمی شود، اما نمایشنامه حاوی یک نقد طبقاتی است که دغدغه های ظاهری شخصیت ها و فروشگاه بی پایان آنها را به تصویر می کشد.
خود طرح – تبدیل کیت از معتاد به کار به ترک نه چندان آرام – به سختی فنجان چای را به هم می زند. اما “مشارکت” بدون در نظر گرفتن جذابیت دارد، یادآوری ملایمی است که اجازه ندهید کار بر زندگی شما غلبه کند. برخی مفاهیم هرگز نباید از مد خارج شوند.
شراکت
تا 12 نوامبر در تئاتر رو، منهتن؛ bfany.org. زمان کار: 2 ساعت 20 دقیقه.
