وقتی رامنی در کنوانسیون جمهوری خواهان یوتا در سال 2021 سخنرانی کرد، آماده بود که به شدت اعتراض کند، اما از شدت خشم سرخ رنگی که با او روبرو شد، لرزید. کاپینز می نویسد که از رای دهندگان خود می ترسید. او گفت: «ما دیوانه‌ها داریم» و افزود که «مردم اسلحه حمل می‌کنند» در یوتا. پس از 6 ژانویه، کاپینز می نویسد که رامنی روزانه 5000 دلار برای امنیت خانواده اش خرج می کند.
اما رامنی از اعلام بازنشستگی خود برای هشدار دادن به کشور در مورد تهدید یک جنبش دست راستی که مرتباً به تهدید خشونت متوسل می شود، استفاده نمی کند. او مطمئناً حزب جمهوری خواه را برای بقیه مدت حضورش در سنا ترک نمی کند. در عوض، با قرار دادن سن در مرکز بحث خود، خود را جلوتر از جنگ قرار می دهد و وانمود می کند که هر دو طرف به یک اندازه در رساندن کشور به این گذار خطرناک مقصر هستند. رامنی در پاسخ به ترامپ بسیار بیشتر از سایر همکارانش نجابت و شجاعت نشان داده است، اما در این مورد او همچنان مشت های خود را می کشد.
چیزی شبیه هملت در مورد موقتی شدن رامنی وجود دارد. او می‌خواهد از حزب پدر بزرگوارش، جورج رامنی، جمهوری‌خواه لیبرال دفاع کند، اما اغلب در مورد ضربه زدن به مداخله‌گر بدخواه که حزب را به دست گرفته، مردد است. در طول مبارزات انتخاباتی سال 2016، رامنی در مورد «نژادپرستی کم» که ریاست جمهوری ترامپ به همراه خواهد داشت، هشدار داد، که بازتاب مخالفت جورج رامنی با بری گلدواتر، مخالف قانون حقوق مدنی 1964 بود. با این حال، همانطور که ABC News گزارش داد، رامنی گفت که اگرچه خودش ترامپ را تایید نمی کند، اما “قرار نیست شش ماه آینده را صرف تلاش برای متقاعد کردن کسی کند که به ترامپ رای ندهد.”
این امکان وجود دارد که اگر رهبران جمهوری خواه در سال 2016 به سرعت و قاطعانه عمل می کردند، ترامپ می توانست مانع از تقویت نفوذ مسیحایی ترامپ بر پایگاه حزب شود. اما رامنی، مانند دیگر جمهوری‌خواهان، تهدید استبدادی ناشی از ترامپ را دست‌کم گرفت یا قدرت میهن‌پرستانه حزبش را دست‌کم گرفت. این اشتباهی است که دیگر مرتکب نخواهد شد.
پس از انتخاب ترامپ، رامنی آشکارا معتقد بود که ترامپ می تواند با تحقیر کردن خود برای وزیر امور خارجه، حزب جمهوری خواه را از درون نجات دهد. با ورود به مجلس سنا، او سعی کرد مسیری را برای محافظه کاری پس از ترامپ ترسیم کند و در عین حال تا حد امکان خود ترامپ را نادیده گرفت. وی در حالی که قول داده بود درباره بدترین افراط های ترامپ صحبت کند، در واشنگتن پست نوشت: «من در مورد هر توییت یا هر گناهی نظر نمی دهم. (به همین دلیل، او یک حساب کاربری مستعار در توییتر داشت، پیر دلکتو، که در آن می‌توانست در مورد توهین اخلاقی و ناتوانی ظاهری ترامپ سخن بگوید.)
