لیندسی ادلمن، طراح نور، می داند که چگونه یک مهمانی شام کلاسیک را با کوکتل و مکالمه خوب برگزار کند، اما به عنوان یک میزبان، بر قالب هایی تمرکز می کند که به مهمانانش “شادی غیر متعارف” را ارائه می دهد. بر این اساس، او جلسات طراحی فیگور، حمام صدا و اخیراً یک مراسم دو ساعته کاکائو را ترتیب داد. برای این رویداد اخیر، او شش زن را به یک سالن در منهتن پایین دعوت کرد، جایی که آنها با هم در مراسم مدیتیشن، از جمله تنفس هولوتروپیک، یک تکنیک شفابخش از دهه 1970 که شامل تنفس سریع و کنترل شده بود، گذراندند. ادلمن پرسید اگر یک مهمانی بیان سخاوت است، چگونه می تواند هدیه ای عمیق تر و غیرمنتظره تر از کاناپه ارائه دهد؟
برای ادلمن، که استودیوی همنام خود را در سال 2006 تأسیس کرد، انواع تشریفات روشی برای دستیابی به وضعیت متخلخل ذهنی است که او می‌گوید بهترین کار خلاقانه‌اش رخ می‌دهد. اوایل امسال، در هفته طراحی میلان، LaLAB را راه‌اندازی کرد، پلتفرمی برای سفارش‌های منحصربه‌فرد مانند موبایل‌های نفیس بریکولاژ، طرح‌های هندسی. لوسترهای مسی و چراغ‌های رومیزی معدنی و شیشه‌ای خارق‌العاده که به نظر زیستگاه موجودات جادویی هستند. این ایده در حین مراقبه خاموش به ذهنش رسید.
چند ساعت قبل از شروع مراسم کاکائو، ادلمن در کنار یک سکوی کم ارتفاع چوبی زانو زد و گلدان هایی از پر، صدف و گلدان را در داخل محراب چید. هنگامی که آنها وارد شدند، مهمانان او – همه زن ها (او می گوید: “خیلی به این موضوع فکر نکرده ام) و افراد خلاق- همه دور او روی صندلی های زمین نشستند. به آرامی بالای محراب یک دستگاه موبایل بزرگ LaLAB متشکل از یک چراغ نفتی در حال سوختن، تکه‌های کوارتز و آمتیست و لامپ‌های شیشه‌ای الکتریکی پوشیده شده با زنجیر بافتنی یا پیچیده شده در چرم بود. اگرچه عناصر توسط میله های فلزی و سیم به هم متصل شده بودند، به نظر می رسید که شناور هستند.
طبق دکترین طب گیاهی آمریکای مرکزی و جنوبی، مصرف کاکائو به ارتباط با قلب کمک می کند. سارا رامیرز لوایزا، 32 ساله، یک کلمبیایی بومی و شریک در فضای سلامتی بروکلین گایا نومایا، مراسم آن شب را مدیریت کرد. لوایزا در حالی که بقیه گروه در سکوت نشسته بودند آواز می خواند و شعار می داد. یک فنجان کاکائو ریخت. یک جلسه سه قسمتی را رهبری کرد. و در پایان شب بحثی را در مورد آنچه که زنان به تازگی تجربه کرده بودند تعدیل کرد و پاسخ‌های حساس شگفت‌آوری را از هر مهمان دریافت کرد. ادلمن گفت: «احساس می‌کردم فردیت من در حال فروپاشی است. اما خیالش راحت شد.»
شركت كنندگان: ادلمن، 55 ساله، از گروهی از دوستان نزدیک و قدیمی دعوت کرد تا احساس صمیمیت را تضمین کند. میچیکو ساکانو، هنرمند 52 ساله، دور دایره نشسته بود. طراح کایرا الکساندرا، 55 ساله; معمار و طراح داخلی پونام خانا، 57 ساله; نقاش ماریا مویر، 58 ساله; تهیه کننده مستند استیسی ریس، 53 ساله; و دانیل مارتینلی، 45 ساله، مدیر عامل استودیو ادلمن. ادلمن گفت: “من همه آنها را به عنوان اهدا کنندگان توصیف می کنم، و احساس می کنم برای همه این هدایا تشکر می کنم.”
تزیین: محراب آدلمن که بر روی فرش‌های باستانی مراکش ساخته شده است، از دو جعبه چوبی که با جوهر هندی سیاه رنگ شده و توسط شرکت طراحی Happy Medium ساخته شده است، ساخته شده است. در بالا، دو چراغ نفتی شیشه‌ای با دست و گلدان‌های رنگی با پرها، صدف‌ها و مرجان‌های خشک شده از سواحل لانگ آیلند، و همچنین ظروف کوچک سرامیکی و برنزی و اشیاء هنری، برخی را او طراحی کرده و برخی دیگر را در سفرهایش برداشته است. برای تکمیل محراب، او از هر مهمان خواست تا چیزی را که برای آنها معنادار است به او بدهد. یکی یک سنگریزه صاف آورد، دیگری انتهای یک قند.
نوشیدنی: در اواسط مراسم، هر مهمان مخلوطی از کاکائو خام و آب را از یکی از یک سری فنجان های سرامیکی سفید مخروطی که ادلمن مخصوصاً برای شب آماده کرده بود نوشید. کاکائو یک گونه بومی پیش از کلمبیا در اکوادور به نام آریبا ناسیونال بود و لوایزا ماه‌ها وقت صرف آن کرده بود. به او گفت که برای او آواز بخواند تا قدرت دارویی او افزایش یابد. لوایزا گفت کاکائو نیز مانند آیاهواسکا یک داروی گیاهی ملایم و بدون توهم با “اثرات هماهنگ کننده معنوی” در نظر گرفته می شود. طعم علف و خاکی، با نت های روشن از میوه های گرمسیری بود.
غذا: ادلمن گفت: “غذا نیست.” توصیه می شود برای مراسم کاکائو با شکم خالی حاضر شوید.
موسیقی: مهمانان از موسیقی لوایزا و شریک هنری او جفری کانرز 37 ساله لذت بردند. این دو، سازهای گیتار، درام و جغجغه را روی یک لپ‌تاپ با هم ترکیب کردند تا آهنگ‌هایی شبیه خلسه ایجاد کنند که با صداهای جنگل‌های بارانی، مانند خش‌خش و جیغ باد از میان درختان، نقطه‌گذاری شده‌اند. جادوگر تیز پرنده برخی از اشعار همراه توسط لوایزا نوشته شده است، اما بسیاری از آنها تفسیر شده اند ikarosآوازهای شامانی بومی آمریکای جنوبی و مرکزی که به طور سنتی در طول مراسم گیاه درمانی اجرا می شود.
گفتگو: هنگامی که مهمانان ادلمن برای اولین بار به نمایشگاه او رسیدند، در دفتر پشتی جمع شدند، یکدیگر را با زندگی کاری خود آشنا کردند و در برخی موارد، نگرانی های قبل از مراسم خود را در میان گذاشتند. برخی تردیدها وجود داشت. به لوایزا گفت: “چطور اومدی؟” با سوال شروع شد پاسخ ها: «تعارض». “باز کن.” “عرق کرده.” اما در مرحله پایانی مراسم، زنان همه چیز را از سکوت عمیق تا سختی زیاد در صحبت کردن احساس کردند. ادلمن چند روز بعد در ایمیلی نوشت: «دوستانم بخش هایی را فاش کردند که من کاملاً نادیده گرفته بودم. پس از این تجربه، ما حتی بیشتر به یکدیگر احساس نزدیکی می کنیم.
