مایک شانون که در سه سری جهانی با تیم St. لوئیس کاردینالز و سپس به عنوان یکی از پخش کنندگان رادیویی آن به مدت 50 فصل مورد علاقه هواداران این تیم قرار گرفت، روز شنبه درگذشت. او 83 سال داشت.
کاردینال ها مرگ او را اعلام کردند، اما دلیلی برای مرگ او ذکر نکردند یا نگفتند کجا درگذشت. شانون در سال 2020 با کووید-19 در بیمارستان بستری شده بود و بعداً از علائم کووید مزمن رنج می برد.
شانون یکی از معدود گویندگان در تاریخ بیسبال بود که 50 سال یا بیشتر را با یک تیم سپری کرد. طول عمر او از جمله چیزهایی بود که او را برای شنوندگان محبوب کرد، همراه با شور و شوق او برای دیدن پیروزی کاردینال ها.
در سال 2003، زمانی که آلبرت پوژولز اسلاگر کاردینال پس از اینکه توسط کری وود از شیکاگو کابز عقب نشینی کرد، به خانه رفت، شانون بسیار هیجان زده بود: «سوینگ و سلام، چهارم ژوئیه! در آن زمین ناک داون سوار شو، پسر بزرگ! کری وود او را زمین زد و حالا آلبرت در حالی که اول به اطراف می رود به او نگاه می کند. او نور خیره کننده ای را به او می دهد و می گوید: “از آن دم بکش، پسر بزرگ!”
باب کاستاس، مجری سابق ورزش NBC که کار حرفه ای اولیه اش در سنت. لویی، گفت که ریشه شانون در آنجا کلید موفقیت او بود. او تلفنی گفت: «او یکی از آن بچه‌ها بود، مثل هرب اسکور در کلیولند، جو نوکسال در سینسیناتی و جری ریمی در بوستون، جایی که کار می‌کند چون محلی است، یکی از بچه‌های ماست – و در مورد او، در سنت لوئیس بزرگ شد و در دبیرستان یک ستاره سه ورزش بود.
شانون به خاطر تماس رسمی خود با نام «بلند شو، عزیزم، برخیز» معروف بود. و برای خطوط عجیب و غریب: او از یک پاپ آپ به عنوان “یک خانه در یک باجه تلفن” و به پیروزی کاردینال به عنوان “برد غم انگیز” یاد کرد و یک بار اعلام کرد که یک هوادار جوان که توسط یک توپ ناپاک “امروز با یک یادگاری ورزشگاه را ترک خواهد کرد – نه یک توپ بلکه یک کبودی زیبا.”
جو باک، که مانند پدرش، جک، یکی از شرکای رادیوی شانون بود، با تلفن گفت: «شنونیسم‌های او برای شنیدن عالی بود و برخی از آنها بسیار غیرمنطقی بودند. اما باید می دانستی که او یکی از عاقل ترین افرادی بود که تا به حال ملاقات کردم. او نگاه دقیقی به بازی داشت و می‌توانست مربی بزرگی باشد.»
توماس مایکل شانون در 15 جولای 1939 در سنت. لویی به توماس و الیزابت (ریکاسون) شانون. پدرش افسر پلیس بود و بعداً دادستان شهر شد.
مایک یک ورزشکار برجسته در دبیرستان کالج برادران کریستین بود، جایی که او یک فوتبال تمام آمریکایی بود، و در سال 1957 به عنوان بهترین بازیکن آمادگی میسوری در هر دو رشته بسکتبال و فوتبال انتخاب شد. او به مدت یک سال به عنوان بازیکن مدافع با بورسیه فوتبال در دانشگاه میسوری تحصیل کرد. اما او همچنین یک مشتاق بیسبال بود و در سال 1958 با کاردینال ها قرارداد امضا کرد که در زندگی نامه خود گفته بود تقریباً 100000 دلار بود، اگرچه در آن زمان 40000 دلار گزارش شده بود.
پس از چهار سال حضور در لیگ‌های کوچک، او در سال‌های 1962 و 1963 به‌طور کم با کاردینال‌ها بازی کرد، اغلب به‌عنوان یک جانشین دفاعی در اواخر بازی برای مهاجم بزرگ استن موسیال، که در آن زمان در آخرین سال زندگی حرفه‌ای خود در تالار مشاهیر بود.
شانون موزیال را در تالار مشاهیر دنبال نکرد (اگرچه او با چندین تالار مشاهیر آینده از جمله باب گیبسون، لو براک، اورلاندو سپدا و استیو کارلتون بازی کرد). اما او یک بازیکن خوب بود که دو بازی خانگی اش وایتی فورد یانکیز در بازی 1 سری جهانی 1964 نتیجه را 4-4 مساوی کرد. کاردینال ها بازی را با نتیجه 9-5 بردند و در 7 بازی به این سری رفتند.
در سال 1967، پس از اینکه کاردینال ها راجر ماریس را از یانکی ها به دست آوردند، شانون از میدان راست به پایگاه سوم منتقل شد. این دو با هم دوست صمیمی شدند.
St. لویی در آن سال دوباره قهرمان مسابقات جهانی شد و در هفت بازی بوستون رد ساکس را شکست داد. سال بعد، دیترویت تایگرز نیز در هفت بازی، کاردینال ها را شکست داد. شانون در هر یک از این سریال ها موفق شد.
شانون تا سال 1970 بازی کرد، زمانی که به نفروپاتی غشایی مبتلا شد، یک اختلال خودایمنی در کلیه ها، که به کار او پایان داد. او میانگین ضربات حرفه ای 0.255 داشت، با 68 ران خانگی و 367 ران، و در سال 2014 به تالار مشاهیر کاردینال ها انتخاب شد. دو تن از هم تیمی های او اخیرا درگذشتند: دیک گروت در ماه گذشته و تیم شکارچی. مک کارور، که همچنین حرفه ای برجسته به عنوان پخش کننده داشت، در ماه فوریه.
شانون در سال 1971 به بخش تبلیغات کاردینالز پیوست و فصل بعد گوینده تیم شد. او علاوه بر فراخوانی بازی‌های کاردینال، بخشی از خدمه پشتیبان NBC برای «بازی هفته» آن در دهه 1980 بود. او پس از فصل 2021 بازنشسته شد.
بازماندگان او عبارتند از همسرش، لوری (برگمن) شانون. دخترانش، پاتریشیا، پگ و ارین. پسرانش، مایکل جونیور، تیم و دان. 18 نوه؛ و نه نوه همسر اول او، جودیت آن (بافه) شانون، در سال 2007 درگذشت.
توپی که شانون در بازی 1 سری جهانی 1964 به زمین زد، بیش از 450 فوت حرکت کرد و علامت “u” در علامت Budweiser در زمین سمت چپ استادیوم بوش شکست و 5000 دلار خسارت وارد کرد. در ابتدا فکر کرد که باید هزینه آن را بپردازد.
در زندگی نامه خود، “برخیز، عزیزم!: هفت دهه من با سنت. لوئیس کاردینالز» (2022، با ریک هومل)، او به یاد می آورد: «گاسی بوش، صاحب ما، با آن صدای شنی خود گفت: «اشکال ندارد، رفیق. می توانید کل علامت را بشکنید.’ و گاسی هزینه آن را پرداخت.»
