فرارو- ما نام بسیاری از بزرگترین یا معروف ترین جنگل های بارانی جهان، از جمله آمازون، بورنئو، کنگو و دینتری را می دانیم. همچنین، احتمالاً بسیاری از ما چیزهایی در مورد بزرگترین جنگل های جهان، یعنی جنگل های شمالی که از روسیه تا کانادا امتداد دارند شنیده ایم، اما چند نفر از ما می توانیم یک جنگل زیر آب را نام ببریم؟
बह रोगल फरारो बह निकल अग रहनामातो، بله، درست شنیدی! جنگل های زیر آب که در زیر اقیانوس ها پنهان شده اند. اکنون دانشمندان می گویند که این جنگل های زیر آب به قدری وسیع هستند که می توانند منطقه ای دو برابر هند را پوشش دهند. این محاسبه بسیار فراتر از آن چیزی است که قبلا تصور می شد و می تواند برنامه ریزی برای حفظ حیات زیر آب را تغییر دهد.
دانشمندان می گویند این جنگل های زیر آب بسیار وسیع اما ناشناس هستند، آنها در سراسر جهان وجود دارند. آنها توانستند طیف وسیعی از این جنگ های پنهان را در جنوب و جنوب غربی آفریقا، استرالیای جنوبی، نیوزلند و ژاپن، کل بخش غربی آمریکای شمالی و جنوبی، شمال کانادا و گرینلند غربی و در نهایت اروپای شمالی شناسایی کنند.
جنگل‌های این منطقه به طرز شگفت‌انگیزی وسیع هستند و احتمالاً نقش مهمی در شکل‌دهی و حفظ حیات مانند جنگل‌های روی زمین دارند، اما دانشمندان بسیار نگران هستند که تغییرات آب و هوایی آنها را تهدید کند.
جنگل های زیر آب توسط گونه هایی از جلبک ها و گیاهان دریایی تشکیل شده اند. مانند سایر گیاهان، جلبک دریایی با جذب انرژی از خورشید و دی اکسید کربن از طریق فتوسنتز رشد می کند. بزرگترین گونه این گیاهان می تواند تا ارتفاع ده ها متر رشد کند و سایبان های جنگلی را تشکیل دهد که در حین حرکت بی وقفه در یک رقص تاب می خورد. شنا در میان یکی از جنگل ها نیز به معنای دیدن نور و سایه خمیده و احساس حرکت مداوم است.
درست مانند درختان روی خشکی، این جلبک های دریایی زیستگاه، غذا و سرپناهی برای طیف وسیعی از جانداران دریایی فراهم می کنند. گونه های بزرگتر مانند بامبو دریایی و کلپ غول پیکر دارای ساختارهای گازی هستند که مانند بالن های کوچک عمل می کنند و به آنها کمک می کند تا سایبان های شناور بزرگ ایجاد کنند.
گونه های دیگر برای ایستادن و حمایت از تیغه های فتوسنتزی خود به ساقه های قوی خود متکی هستند. بنابراین بسیاری از جانوران دریایی به این زیستگاه تکیه می کنند و به همین دلیل برای نجات آن ها باید اندازه و بسیاری از ویژگی های دیگر را به طور دقیق اندازه گیری کرد.
در خشکی، وسعت جنگل ها را می توان به راحتی با ماهواره اندازه گیری کرد، اما در زیر آب، این موضوع به این سادگی نیست. اکثر ماهواره ها نمی توانند عمق جنگل های زیر آب را اندازه گیری کنند. برای غلبه بر این چالش، دانشمندان با استفاده از داده های ثبت شده محلی در سراسر جهان، که شامل میلیون ها داده بود، رویکرد دقیق تری در پیش گرفتند. با این اطلاعات، دانشمندان توزیع جهانی جنگل‌های اقیانوسی را مدل‌سازی کردند و دریافتند که این جنگل‌ها مساحتی بین 6 تا 7.2 میلیون کیلومتر مربع را پوشش می‌دهند که در کل بزرگتر از آمازون است.
جالب ترین چیز این است که دانشمندان کشف کرده اند که جنگل های اقیانوسی حتی از بسیاری از محصولات کشاورزی فشرده مانند گندم، برنج و ذرت مولدتر هستند. به عبارت دیگر، این جنگل های اقیانوسی، به ویژه در مناطق معتدل، سالانه ۲ تا ۱۱ برابر بیشتر از محصولات کشاورزی زمین تولید می کنند.
دانشمندان این یافته‌ها دلگرم‌کننده هستند، زیرا می‌توانیم از این بهره‌وری عالی برای کمک به تضمین امنیت غذایی جهان آینده استفاده کنیم. مزارع جلبک دریایی می توانند تولید کامل غذا را در خشکی فراهم کنند و توسعه پایدار را ارتقا دهند.
این نرخ های رشد سریع همچنین به این معنی است که جلبک ها تشنه دی اکسید کربن هستند. همانطور که رشد می کنند، کربن زیادی را از دریا و هوا بیرون می کشند. در سطح جهان، جنگل های اقیانوسی ممکن است به اندازه آمازون کربن جذب کنند. اما گرمایش جهانی این توانایی را به طور جدی تهدید می کند.
دانشمندان می گویند که تقریباً تمام گرمای اضافی محبوس شده توسط 2400 گیگاتن گازهای گلخانه ای که تاکنون پراکنده کرده ایم، وارد اقیانوس های ما شده است. این بدان معناست که جنگل های اقیانوسی با شرایط بسیار سختی روبرو هستند.
حفاظت از این جنگل ها و جستجوی گسترش آنها در گام بعدی می تواند نه تنها توسعه پایدار در سطح زمین را تضمین کند، بلکه کل مجموعه حیات روی زمین را نیز حفظ کند. این یافته امید دانشمندان مدرن را برای غلبه بر بسیاری از مشکلات ناشی از گرمایش زمین افزایش داده است، اما در عین حال خطر از دست دادن این امید را نیز یادآوری می کند.
