شما هرگز چیزی را که نمی دانید نمی دانید، تا زمانی که ناگهان متوجه شوید. چه کسی نقاشی ورمیر 1669-70، “توری ساز” را با نور ملایم و هاله ای از زیبایی، اگر نگوییم تمرکز بکر، دوست ندارد؟ اما چه کسی دقیقاً می داند که زن جوانی که در آن به تصویر کشیده می شود چه می خواهد؟
سر پیچیده او روی یک بالش کوچک خم می شود. ما دستان او را می بینیم که چند تکه چوب کوچک در دست گرفته است، اما کار دست او نیست. بیشتر ما می دانیم، همانطور که ورمیر احتمالاً قصد داشته است، توجه او به کار قبل از او منعکس کننده توجه ما به نقاشی اسرار آمیزی است که او در آن زندگی می کند.
کار او در اوایل در “Threads of Power: Lace From the Textilmuseum St. گالن، یک نمایشگاه فریبنده در مرکز فارغ التحصیلان بارد. این نمایش به بررسی توری های اروپایی می پردازد که مانند تمام توری ها، منسوجاتی است که شامل بافتنی نیست و ساختاری روباز دارد. در گالری‌ها و کاتالوگ نمونه‌اش، «رشته‌های قدرت» به بررسی توسعه و فناوری‌های این پارچه، نابرابری‌های اقتصادی و نقش آن به‌عنوان نماد جایگاه در میان نخبگان سکولار و کلیسایی و همچنین زیبایی فریبنده آن می‌پردازد. همراه با پرتره‌هایی از افراد برجسته توری، از اوایل قرن 16 به بعد، از نمونه‌گیرها، حاشیه‌ها و یقه‌ها، از مجلل لباس‌های درباری اسپانیایی و فرانسوی گرفته تا فالانژی از لباس‌های اوت کوتور قرن بیست و یکم را شامل می‌شود. این آخری توسط گروه توری پشمی نمدی زرد، طراحی شده توسط ایزابل تولدو و توسط میشل اوباما در مراسم تحلیف ریاست جمهوری 2009 رهبری می شود.
نمایش عملاً با بازتولید رنگی بزرگ از صنعتگر ورمیر در نزدیکی “بالش توری سازی” واقعی اواخر قرن نوزدهم با یک تکه توری در حال پیشرفت و ویدیویی از آن در حال استفاده آغاز می شود. می‌توانید از روی شانه‌ی توری‌ساز نگاه کنید: او در حال ساخت توری توری، یکی از گران‌ترین کالاهای اروپای مدرن اولیه است.
توری بوبین که از قیطان بافی که برای ساختن تزیینات لباس استفاده می‌شد نیاز به استفاده از نخ‌های کتانی متعددی داشت که هر کدام در دو انتها به یک ماسوره چوبی وصل می‌شدند (این یکی حدود 28 عدد دارد) به دنبال طرحی روی پارچه. در این ویدئو، دست‌های یک زن به سرعت حرکت می‌کند، میله‌ها را برمی‌دارد، نخ‌هایشان را از هم می‌پیچد، می‌پیچد یا گره می‌زند، آنها را پایین می‌گذارد و دیگران را برمی‌دارد. تماشای آن سرگیجه آور است.
دومین تکنیک پایه توری نیز معرفی شده است: توری سوزنی که از گلدوزی نشات می گیرد و تنها به یک نخ و یک سوزن نیاز دارد. این نمایشگاه با تکیه بر این روش‌ها، تنوع و گاه ترکیبات متعدد آنها، تاریخچه مختصری از توری اروپایی را ارائه می‌کند.
150 نمونه توری که هسته اصلی نمایش را تشکیل می دهند از مجموعه Textilmuseum St. گالن، که در سال 1878 توسط لئوپولد ایکله، از سنت. تولید کننده منسوجات مستقر در گالن (1838-1922). همه موارد گنجانده شده توسط اما کورماک، دانشیار متصدی، و میشل ماجر، استاد بازنشسته، تاریخ نساجی و مد، در مرکز فارغ التحصیلان بارد، و ایلونا کوس، متصدی دانشگاه سنت پترزبورگ انتخاب شدند. موزه گالن کورماک و ماجر همچنین فهرست/تاریخ خارق‌العاده‌ای را ویرایش کرده‌اند که به سادگی نوشته شده و در عین حال تخصصی است. پیشنهاد می‌کنم از طریق واژه‌نامه روی متون کار کنید.
در ابتدا توری توسط زنان اشرافی برای خود ساخته می شد – خانم خوش لباس ورمیر ممکن است یکی از آنها باشد. اما تقاضا گسترش یافت و به زودی صنعت خانه‌داری شد که توسط زنان بسیار ماهر و با دستمزد ضعیف تولید می‌شد که برخلاف بسیاری از کارگران مرد، از حمایت یک انجمن در برابر، مثلاً، بینایی آسیب‌دیده برخوردار نبودند. در اواسط قرن نوزدهم، ماشین‌ها و فرآیندهای شیمیایی تا حد زیادی تسخیر شده بودند.
در طول دهه 1600، توری به سرعت در سراسر اروپا از کشوری به کشور دیگر و شهری به شهر دیگر گسترش یافت. به طور تصادفی، می توانید حسی از ورود آن به انگلستان را در نمایشگاه فوق العاده موزه متروپولیتن با عنوان «تودورها: هنر و عظمت در انگلستان رنسانس» دریافت کنید. پرتره های هنری هشتم از نیمه اول قرن؟ توری زیاد نیست دخترش، الیزابت اول؟ مقدار زیادی. برجسته‌ترین آنها یقه‌های توری موج‌دار یا یقه‌های توری بود که او به محبوبیت آن کمک کرد، اما همچنین یقه‌های پروانه‌ای گسترده‌ای که مانند سوهان مارمولک از پشت سر او پخش می‌شدند. در طول اولین گالری توری خود را از الگوهای هندسی بازتاب شبکه منسوجات رها می کند و از الگوهای منحنی قوی تر، کمتر قابل پیش بینی الهام گرفته از فرم های گل و گیاه استفاده می کند. این نقوش با ظهور کتاب‌های چاپی مطالعات گیاه‌شناسی یا گیاهان دارویی بیشتر در دسترس قرار گرفت، که سه مورد از آنها – از سال‌های 1556، 1598 و 1625 – در اینجا نمایش داده می‌شوند. به‌ویژه قابل‌توجه، دو پیاله – یا روکش‌ها – حدود ۷ اینچ مربع هستند که نقوش گیاهی آنها در مقیاس بسیار پررنگ است.
این نمایشگاه سپس توری را در قلمروهای عالی کلیسا، دولت و مد، تنوع و افراط دنبال می کند. یک پانل توری سوزنی طلایی به عرض 12 فوت (احتمالاً جلوی محراب) دارای صحنه‌های مذهبی کوچکی است که الگوهای مبتنی بر طبیعت مانند رشد جنگل بر آن تجاوز کرده است. توری پیچیده‌تر و زیباتر می‌شود، همانطور که با دستکش، رباط (یقه مردانه) و مانتو (شال‌های کوتاه برای پوشاندن شانه‌های زن) نشان داده می‌شود. قطعه‌ای از مرز وسیع فرانسه در اواخر قرن هفدهم برای الهام گرفتن به معماری تبدیل می‌شود، به‌ویژه طاقچه‌های نیمه گنبدی یک اتاق مجلل که آن را به یک فیلیگرن خیره‌کننده تبدیل می‌کند. اما گاهی اوقات هیچ نقش و نگاری مشخص نیست، مانند یقه ای که الگوی توری آن ریز است، و به هر طرف می رود، گویی این الگو بر اساس خط خطی های یک کودک ماهر بسیار کوچک است.
در گالری که اتاق نشیمن فرانسوی قبل از انقلاب را نشان می دهد، با پرتره ای از ماری رینتو، مادربزرگ ژرژ ساند، که روی میز آرایش خود نشسته است، همانطور که فرانسوا هوبرت دروآیس در سال 1761 نقاشی کرده بود، استقبال می کنیم. ساعدهای او از کف های توری بیرون زده و یقه توری جداگانه کمی دکلته او را پنهان می کند. هر آرایه مجلل با سه مانکن در اندازه واقعی – دو زن و یک مرد – که ظاهراً برای حضور در دربار سلطنتی لباس پوشیده اند، بازتاب می یابد. همچنین در اینجا یک شکم بند توری، کلاه خواب توری و تعداد زیادی لپت، نوارهای باریک و دراز توری که به صورت جفت به موهای زن یا روسری زن وصل شده اند، وجود دارد که در برخی دادگاه های اروپایی مرسوم بود.
در پایان، نمایش از قرن نوزدهم تا بیست و یکم مسابقه می‌دهد و با توری ویژه ظریف شانتیلی – توری توری ساخته شده از نخ ابریشمی بسیار ظریف – که در شهر فرانسوی به همین نام سرچشمه می‌گیرد، شروع می‌شود. این لباس بسیار محبوب و پر زرق و برق بود، مخصوصاً در رنگ مشکی، همانطور که در اینجا با یک شال مثلثی باشکوه و تزئیناتی که یک لباس مجلسی تافته ابریشمی زرد از فرانسه در اواخر دهه 1850 روشن می‌شود، نشان می‌دهد.
در گالری پایانی منتظر لباس‌های مجلسی، لباس‌های کوکتل و کت و شلوارهایی باشید که همگی دارای مقادیر قابل توجهی توری هستند – از دیور، ایو سن لوران، پرادا، مارک بوهان. بعد از خانم قوی‌ترین تاثیر اوباما را یک کت شلوار سفید از Akris Ready-to-Wear در سال 2018 ایجاد می‌کند. این لباس توری را به منشأ خود کاهش می‌دهد، یک شبکه باز، چیزی شبیه به یک Sol LeWitt پوشیدنی.
این نمایشگاه شما را به تأمل در زیبایی و نبوغ توری و مهارت فوق‌العاده در خلق آن و همچنین کم ارزش‌شدن نیروی کار و استفاده بی‌رویه از درآمد مازاد که برای ظهور و سقوط هر تمدنی ضروری به نظر می‌رسد دعوت می‌کند.
رشته های قدرت: توری از Textilmuseum St. گالن
تا ژانویه 1 در مرکز فارغ التحصیلان برد، خیابان 86 غربی 18، 212-501-3023، bgc.bard.edu.
