فرارو- فال از آثار ادبی است، از باورهای کهن، این مرز و بوم است. در گذشته ساکنان این دیار به نویسندگانی روی می آوردند که فکر می کردند حق بهره مندی از این واژه را دارند. اما در گذر زمان تنها یاد حافظ در فرهنگ عامه باقی مانده است.
صبح یک لیوان آب بنوشید
دور فلک درنگ دهرد شتاب کن
براین پشتر کخ اللام فانی شود خرابان
मा را ز جام باده خراب کن گل
خورشید میز مشرک ساغر کرد کرد
کر برگایش می‌تلبی ترک خوب کن
روزی که کرک از گل ما کوزها کند
یک لیوان شراب بنوشید
ما اهل توبه و توبه نیستیم
واضح با من صحبت کن
کار سواب باده پرستیست حافیزا
برکیز و ازم جزم به کر سواب
شرک کره کرشید می: افتب باده/ زنهار: از اسوات یا شبه جمالا است بری تکدی و تنبیه.
تفسیر عرفانی:
ساگی! صبح است، پس لیوان خود را پر از شراب کنید. אז אז קח קרק רוגעז מיטעשים מיטערד תו ניז אחלה דר שיח גיר. معنای این شعر این است که کسانی که به این مکان پناه می برند، جرعه ای شراب بنوشند و با معرفت دوست شوند تا به او برسند و پناهگاه خود را برگزینند.
تفسیر شعر:
با انحرافات روحی زندگی خود را به گنج تبدیل نکنید. سعی کن برگ سبز چشمانت را نوازش کنی، آسمان رنج دیدگان را نشان دهی و همیشه در کنار صالحان باش.
