ادوارد بلیر که شخصیت‌های Bugs Bunny، Porky Pig و دیگر شخصیت‌های Looney Tunes را قبل از تبدیل شدن به یک چهره کلیدی در ظهور تلویزیون کابلی و تبدیل Time Warner Cable به یک غول صنعتی به نسل‌های بینندگان تلویزیونی صبح شنبه وارد کرد، روز سه‌شنبه در خانه‌اش درگذشت. . خانه ای در ایست همپتون، نیویورک یک روز پیش 94 ساله شد.
مرگ او توسط همسرش Magda Bleier تایید شد.
آقای بلیر یک روزنامه‌نگار سابق که کار خود را در روزنامه‌ها و رادیو آغاز کرد، مبتکری بود که فناوری‌های در حال تغییر صنعت و نیاز به محتوای تازه را برای خدمت به بازار تلویزیون کابلی در حال ظهور پیش‌بینی می‌کرد. در ABC و بعداً برادران وارنر. او در تلویزیون خود به دلیل تفکر استراتژیک خلاقانه و در عین حال کاربردی که به آغاز دوره جدیدی از تلویزیون کمک کرد، شهرت پیدا کرد.
از سال 1986 تا 2000، او در برادران وارنر، که شبکه های کابلی بزرگی مانند نیکلودئون، ام تی وی و کانال فیلم را توسعه داد، کار کرد. رئیس بخش بود. این فیلم با دستیابی به فروش رکوردشکنی برای فیلم‌های قدیمی و سریال‌های تلویزیونی قدیمی که در بازپخش نمایش داده می‌شوند، از اولین اکران تولیدی هر سال پیشی گرفت.
در اوایل سال 1961، زمانی که آقای بلیر در ABC مشغول به کار بر روی کارتون های قدیمی Looney Tunes، Warner Bros. آینده فیلم‌های انیمیشنی را دیدیم که در دهه‌های 1930 و 40 توسط سینماهای تولید و نمایش داده شدند. او مجوز آنها را صادر کرد و سپس آنها را در یک صبح شنبه در حالی که برای بچه ها تلویزیون تماشا می کرد، دوباره بسته بندی کرد. این حرکت شامل Looney Tunes و کارتون های مشابه از ABC و Warner Bros بود.
بعدها برادران وارنر به عنوان رئیس انیمیشن، او ده ها گونه از برنامه های Looney Tunes را برای شبکه های کابلی و پخش به همراه فیلم ها و برنامه های تلویزیونی با شخصیت های کارتونی ایجاد کرد.
آقای بلیر در مصاحبه ای برای این مراسم ترحیم در سال 2015 گفت: “غریزه من همیشه این بود که به جلو نگاه کنم، نه به عقب. من دیدم که تلویزیون شروع به کار کرد و نتوانستم به اندازه کافی سریع آن را سوار شوم.»
او در اوایل دهه 1950 به ABC پیوست و 14 سال بعد را با این شبکه گذراند. در حالی که او معتقد بود که از رسانه ها می توان برای منافع اجتماعی استفاده کرد، همچنین فهمید که تلویزیون تجاری باید به بیشترین مخاطب ممکن برسد و سود داشته باشد.
او گفت: «من رسانه را در ساختار اجتماعی مهم می دیدم نه به معنای «خوب کردن». “شما فقط ساعات زیادی در روز داشتید، بنابراین من روی چیزهایی تمرکز کردم که در آنها خوب بودم و در عین حال خوب انجام می دادم.”
آقای بلیر در سال 1964 زمانی که فعالان حقوق مدنی از جمله هری بلافونته از کمبود بازیگران سیاهپوست در سریال محبوب این شبکه انتقاد کردند، رئیس روزانه ABC بود. ABC به زودی شروع به ادغام ترکیب های روزانه کرد.
او به یاد می آورد: «ما می دانستیم که شاید 30 درصد از مخاطبان صابون ها را زنان سیاه پوست تشکیل می دهند، بنابراین نه تنها از نظر اجتماعی، بلکه از نظر اقتصادی نیز کارساز بود.
بزرگترین مشارکت آقای بلیر در برادران وارنر بود. در سال 1969، آقای بلیر برای اداره دفتر برنامه نویسی و فروش نیویورک قرارداد امضا کرد و به تماس استیون جی راس، غول پارکینگ نیویورکی که استودیو برادران وارنر را خریده بود، پاسخ داد. همانطور که آقای راس شرکت را ساخت، آقای بلیر به یک مشاور قابل اعتماد تبدیل شد و استراتژی شرکت را برای ورود به تلویزیون کابلی و رسانه های دیجیتال جدید شکل داد.
او به شرکت کمک کرد تا با امریکن اکسپرس و بعداً شرکت تایم شریک شود. در سال 1990، وارنر کیبل به کابل تایم وارنر تبدیل شد. (این توسط Charter Communications در سال 2016 خریداری شد و آن را به دومین اپراتور کابلی کشور پس از Comcast تبدیل کرد.) تا زمان بازنشستگی خود از تایم وارنر در سال 2005، آقای Bleier بازارهای رسانه های دیجیتال جدید، از جمله یکی برای محتوای درخواستی را رهبری می کرد. به کاوش در بازار ادامه داد. از طریق اینترنت تحویل داده می شود. او حتی در دهه 80 خود به مشاوره با شرکت ادامه داد.
لئو هیندری، کارآفرین رسانه ای و رئیس و مدیر عامل سابق AT&T Broadband، در مصاحبه ای گفت: «اد در بدو تولد صنعت کابل آنجا بود. «این یک صنعت با منیت های عظیم است، اما اد هیچ کدام را نداشت. او یکی از پیشگامان واقعی بود.”
ادوارد بلیر در 16 اکتبر 1929 در نیویورک از خانواده فیلیپ و سیسیل (ریشتر) بلیر به دنیا آمد. قبل از نقل مکان به بخش لورلتون در کوئینز، جایی که او بزرگ شد، خانواده‌اش در یک آپارتمان کوچک در نزدیکی میدان بزرگ در برانکس زندگی می‌کردند. پسر مهاجران وینی، پدرش به عنوان وکیل آموزش دید اما کارگزار بیمه شد. مادرش که خانه دار بود از بلاروس نقل مکان کرده بود.
ادوارد که در مدارس دولتی تحصیل کرده بود، اولین طعم روزنامه نگاری خود را به عنوان دانش آموز دبیرستان در روزنامه های شهری از جمله نیویورک تایمز به دست آورد.
در سال 1947 در دانشگاه سیراکیوز به تحصیل در رشته رادیو پرداخت. در آنجا به ایستگاه رادیویی دانشگاه پیوست و با ویلیام سفایر، ستون‌نویس آینده تایمز، در برنامه‌ای که توسط دیک کلارک مجری آینده تلویزیون موسیقی پاپ نوشته شده بود، به عنوان گوینده کار کرد.
آقای بلیر و آقای سفیره دوستان مادام العمر شدند. آقای بلیر او را به هلن بلمار جولیوس، مدل، پیانیست و طراح جواهرات معرفی کرد که همسر آقای سفیره خواهد شد. سپس آقای سفایر به او لطف کرد و آقای بلر را به ماگدا پالاکی، روزنامه نگار فرانسوی زبانی که رئیس دفتر پاریس مچ در نیویورک بود، معرفی کرد. آنها در سال 1973 ازدواج کردند. او تنها زن بازمانده اوست.
در تابستان 1949، آقای بلیر که در نیویورک کار می کرد و آقای سفایر به طور مشترک تصمیم گرفتند کالج را ترک کنند. هفته ای چند بار برای ناهار همدیگر را می دیدیم و به هم نگاه می کردیم و می پرسیدیم چرا برمی گردیم؟ آقای بلیر به یاد می آورد که ما در آنجا شغل هایی داریم که می خواهیم به دست آوریم. او در سال 1994 به سیراکیوز بازگشت و مدرک خود را دریافت کرد.
آقای بلیر فعالیت تلویزیونی خود را در کانال 5 نیویورک که متعلق به شبکه تلویزیونی DuMont بود آغاز کرد. از آنجا، او به ABC نقل مکان کرد، جایی که کار برنامه ریزی استراتژیک او به او کمک کرد تأثیر تلویزیون کابلی در آینده را درک کند. او در سال 1968 که از آنچه به عنوان فقدان دید در ABC ناامید شده بود، آنجا را ترک کرد تا “برای پر کردن این کانال های جدید وارد کار برنامه شود”.
او پس از پیوستن به برادران وارنر، در برادران وارنر مشغول به کار شد. QUBE از نزدیک با گوستاو هاوزر، که سیستم کابلی نوآورانه را ساخت، همکاری کرد. خدمات.
آقای هاوزر که در سال 2021 درگذشت، در مصاحبه‌ای در سال 2015 گفت: «ما باید چیزهایی خلق می‌کردیم که اد در مورد آنها اطلاعات زیادی داشت. این آغاز تجارت مدرن کابل بود و اد آن را دوست داشت.”
برای آقای بلیر، موفقیت QUBE بر فلسفه او در مورد موج آینده تغییر تأکید کرد. «ما این رویکرد را داشتیم که نرم‌افزار سخت‌افزار را هدایت می‌کرد» و من رویکرد مک‌لوهانسکی را در پیش گرفتم – که در حالی که محتوا پادشاه است، فرم امپراتور است. “تکنولوژی محتوا را تعیین می کند.”
برادران وارنر، که مسئولیت صدور مجوز فیلم ها و برنامه های تلویزیونی قدیمی را به رسانه های کابلی و پخش بر عهده دارد. آقای بلیر، که بخش را اداره می کرد، با فهرست رو به رشدی از کانال های کابلی و تلویزیون پولی برتر، از جمله HBO کار می کرد. به عنوان عضوی از کمیته استراتژی آقای راس، او نفوذ گسترده‌ای در صنعت به دست آورد و شرکت را در دوره‌ای از رشد و نوآوری سریع نمایندگی کرد.
برادران وارنر به عنوان رئیس انیمیشن و آگاه از عشق عمیق استیون اسپیلبرگ به شخصیت های Looney Tunes، او همچنین در سه سریال انیمیشنی از جمله Steven Spielberg Presents Tiny Toon Adventures با کارگردان همکاری کرد.
آقای بلیر در سال 2003 پس از بازنشستگی از تلویزیون، کتابی پرفروش به نام «شکرگزاری: سنت‌های جدید برای تعطیلات خانوادگی آمریکا» نوشت که پیش‌گفتاری توسط آقای سفایر نوشته شده بود و به تعطیلات محبوبش اختصاص داشت. آقای بلیر گفت: “نگرش من این است که هر چیزی که در این کشور تجسم یافته است در آن تعطیلات است و باید بر این اساس جشن گرفته شود.”
او به دانشگاه سیراکوز متعهد شد. در سال 2005، مرکز او برای مطالعه تلویزیون عامه پسند، که بخشی از مدرسه ارتباطات عمومی SI Newhouse است، به لطف کمک مالی بزرگ آقای بلیر، مرکز بلیر برای تلویزیون و فرهنگ عمومی نام گرفت.
او علاوه بر ایست همپتون، خانه‌ای در قسمت بالایی ایست ساید منهتن داشت.
آقای بلیر در مصاحبه‌ای موفقیت خود را به این دلیل می‌داند که «احساس می‌کند کار درست را انجام می‌دهی، شایستگی، ارائه، گم نشدن در آرمان‌گرایی، بسیار عملی و بسیار کمی، اما نگاه به جلو، نه به عقب».
او گفت که او را نه پیتر دراکر، نظریه‌پرداز مدیریت، بلکه توسط جان مینارد کینز رهبری می‌کرد که تفکر متعارف در اقتصاد را زیر و رو کرد.
آقای بلیر گفت: «من از دراکر نقل قول نمی‌کنم، من از کینز نقل قول می‌کنم: مشکل در توسعه ایده‌های جدید به جای اجتناب از ایده‌های قدیمی است.»
الکس تراب به گزارش کمک کرد.
